Ναι, είναι φυσιολογικό. Η ικανότητά μας να νιώθουμε συμπόνια και ακόμη και να κλαίμε εξαιτίας της, αποτελεί το θεμέλιο της ηθικής και του πολιτισμού, κάτι που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα όντα. Κάποιοι έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη αυτή την ικανότητα, άλλοι λιγότερο.