Όταν κάποιος είναι μόνος, είναι και δύσκολο να αντισταθεί στον πειρασμό να ''ζητιανέψει'' παρέα, είτε με ερωτικό είτε και με φιλικό ακόμη σκοπό. Εδώ δίνω μία δικαιολογία σε πολλούς που επιμένουν εξευτελιζόμενοι κατ' ουσία. Το να μη θέλει κάποιος να με ''εντάξει'' στη ζωή του, είναι απολύτως σεβαστό, όμως δεν έχω λόγο να ντρέπομαι κιόλας (όπως κάποιοι και κάποιες ενίοτε προσπαθούν) να θέλω εγώ να ''εντάξω'' κάποιους ανθρώπους στη ζωή μου. Αν δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, απλά αποσύρομαι διακριτικώς και ησύχως.Μερικές ενδείξεις όταν σας αποφεύγουν: -Δουλεύουν πολύ-Έχουν άρρωστο τον παππού, το θείο, τον μπατζανάκη, το σκύλο, το γείτονα, κάποιος τέλος πάντων είναι άρρωστος και του συμπαρίστανται.-Έχουν άπειρες κοινωνικές υποχρεώσεις (βαφτίσια, γάμους, μνημόσυνα, τρισάγια κλπ). -Τέλος, σε λεκτικό επίπεδο: πάντα εσείς ''χαθήκατε'' όταν σας δούνε ή σας ακούσουν, πάντα ''θα το κανονίσετε'' (δλδ μην τον είδατε τον Παναή), ενώ οι πιο προχωρημένοι στις προτάσεις σας απλά αλλάζουν κουβέντα.