Σε καταλαβαίνω πολύ και είμαι ομοιοπαθής το ίδιο με σένα. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός να ξέρεις, αλλά πρέπει και συ να κάνεις κινήσεις για να βοηθήσεις αποτελεσματικότερα τον πληγωμένο σου εαυτό. Πρέπει να εξωτερικεύσεις τα συναισθήματά σου, να μη κρατήσεις τίποτα μέσα σου, να του μιλήσεις, να φωνάξεις, να ουρλιάξεις, να βγάλεις το πόνο, τα παράπονα και τη πίκρα. Αν τα κρατήσεις μέσα σου όπως κάνεις τώρα και ρωτάς εμάς τι να κάνεις, δεν θα γιατρευτείς εύκολα. Είναι πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο σίγουρα αλλά θα δεις πως με το πέρασμα του καιρού θα γίνεσαι καλύτερα και θα αισθάνεσαι στο τέλος λυτρωμένη και ελεύθερη.