Καλημέρα μικρούλα μου!Ποτέ δεν έκανα σε κανέναν άνθρωπο κάτι που θα τον πλήγωνε,πόσο μάλλον σε αυτόν που θεωρώ άνθρωπο μου...Ημουν πάντα υπέρ της συζητήσεως σε όλα,όμως πολλές φορές απο τα λάθη σου μαθαίνεις... Όταν είναι ξεκινάω κάτι ξεκαθαρίζω,άν φίλε μου θελήσεις κάτι άλλο θα σε παρακαλούσα να μου το πεις πρώτα,να το λήξουμε και μετά είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις...Όχι δεν προτιμησε αυτό,ήθελε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο...Λένε κάποιοι εδώ πως φταίμε όσοι μας κερατωνουν! Δεν το δέχομαι,δεν πάει έτσι παιδιά,αυτό είναι να το έχεις και σαν άνθρωπος...Λες και στο ξένο "μπιπ" κάτι αλλάζει... Απλά είναι η ευχαρίστηση της στιγμής τους αλλά για μια στιγμή τέτοια,χάνεις πολλα που δεν θα ξαναβρείς και μαζί με αυτά σπας και τα σωθικά του ανθρώπου σου....Τότε τον ρώτησα που έσφαλα και μου φερθηκε έτσι... Πουθενά λέει,ίσα ίσα μου έδινες την ψυχή σου...Ωραία και συνεχιζω,εσύ θα με συγχωρούσες αν σου έκανα το ίδιο?Η απάντηση του ήταν όχι Ανία μου...Μπαμ και κάτω....Αυτό που συμπλήρωσε τώρα που με είχε πάρει τηλ που σου είπα ήταν πως "Νιώθω ότι φέρω ευθύνη για την αγριάδα και την σκληρότητα που πλέον δείχνεις προς τα έξω σαν γυναίκα",του λέω ένα ευχαριστώ στο χρωστάω όμως γιατί μου έμαθες να μην είμαι σίγουρη πλέον για κανέναν και για τίποτα και μου έβγαλες τις παρωπιδες ανοίγοντας μου τα μάτια...Ναι μικρή μου συγχωρείς αλλά πλέον δεν ξανά εμπιστεύεσαι...Σου είπα τώρα πια δεν ξέρω αν θα το ξαναέκανα...Με μείωσε σαν γυναίκα αυτό το πράγμα ειλικρινά και τότε τα έβαζα με μένα και έλεγα πως μάλλον δεν του ήμουν αρκετή. Κάτι δεν έκανα καλά κοκ.Και αυτό καταντάει ελάττωμα ρε μικρή!Λες άραγε θα είμαι ποτέ αρκετή για κάποιον? Άκου εδω σκεπτικό που με πιάνει πολλές φορές...Δηλαδή ενταξει,τραγική!Βγάζεις ώρες ώρες μια ανασφάλεια και μια φοβία σαν άνθρωπος πλέον μετά από τέτοιες καταστάσεις συν όλα τα υπόλοιπα...Πωωω μου βγάζεις πολύ κουβέντα μικρή μου Ανία...Θα σε βγάλω για καφέ να τα πούμε μου φαίνεται!!!Χαχαχα! :-*