αχ τι μου θυμισες τωρα..λοιπον η μανα μου εφερνε που και που μια τυπισα να την βοηθαει στις βαριες δουλειες του σπιτιου.κουναβι με τα ολα της που λεμε(μην παρεξηγηθω,εκτιμω αφανταστα τις γυναικες που κανουν αυτην την δουλεια με αξιοπρεπεια και χωρις να σκυβουν κεφαλι σε κανεναν) κουτοπονηρη,κουτσομπολα και χωρις καθολου τροπους.εγω μολις εχω ξεκινησει χημειοθεραπειες κ ενω μεχρι τοτε εχω μαλλι μεχρι την μεση παω και το κοβω σχεδον αγορε μπας και σωσω καμια τριχα μετα απο συμβουλη γιατρου.ερχεται λοιπον η κυρια και της κανει η μανα μου καφε.σηκωνομαι απο το κρεβατι και παω κουζινα.με κοιταει και λεει το εξης"αχ καλε τι πηγες κ εκανες παει ολη σου η ομορφια" φαντασου το να συνοδευεται με ενα ιιιιιι σαν της ζουμπουλιας ενα πραγμα.η μανα μου παγωτο,εγω απλα στεκομαι και την δολοφονω με το βλεμμα μου.τωρα τα θυμαμαι και γελαω βεβαια..δυο ειναι τα τινα η μαθαινουμε να απανταμε με χιουμορ τσαμπουκα και σαρκασμο(οπου εχουμε την ελπιδα πως θα πιασουν το νοημα) η απλα δεν ασχολουμαστε και θωρακιζουμε την ηρεμια μας.διαλεξε και πραξε ανα περιπτωση.