ΟΚ. Θεωρώ πως ακριβώς λόγω κακών εμπειριών (που όντως, δόξα τω Θεώ, δεν έχω) έχεις πείσει εαυτόν πως δεν μπορεί να γίνει κάτι ώστε να μειωθεί το αρχικό σοκ/ ο χρόνος σωστής αντίδρασης του πλήθους ή σωστή «εκπαίδευσή» του ώστε να αντιδρά σωστά σε τέτοιες ή και παρόμοιες καταστάσεις παρά τα πολλά παραδείγματα για το αντίθετο (εξάσκηση πλήθους για σωστή αντίδραση σε περιπτώσεις σεισμού/ πυρκαγιάς/ τυφώνα/ εμπλοκής σε τροχαίο/ επείγουσας παροχής πρώτων βοηθειών/ εκκένωσης κτηρίων κ.λπ.).Ίσως να σου έχει τύχει σε π.χ. σταθμούς μετρό να ακούσεις συχνά πυκνά μηνύματα από μεγάφωνα να προσέχει ο κόσμος τα προσωπικά του αντικείμενα κάτι που βέβαια σημαίνει πως κυκλοφορούν πορτοφολάδες και πρέπει να υπάρχει μια σχετική επαγρύπνηση.Αυτό είναι το πρώτο βήμα: η επαγρύπνηση. Σκέψου πόσοι είναι στην κοσμάρα των κινητών τους και θα αντιληφθείς πόσο δυσκολότερη γίνεται η δράση οποιουδήποτε με μη καλές προθέσεις αν υπάρχει επαγρύπνηση.Από εκεί και πέρα δυστυχώς πρέπει να περιπτωσιολογήσω γιατί άλλη αντιμετώπιση έχει ο πορτοφολάς, άλλη ο απαγωγέας βρέφους, άλλη ο ζωσμένος βόμβες, άλλη ο …σπρώχτων ατόμων στις ράγες.Ασφαλώς και θα βοηθούσε ΠΟΛΥ η χρήση των ΜΜΕ για την ενημέρωση πάνω σε κατάλληλες τεχνικές αντίδρασης και ασφαλώς ένα ευαισθητοποιημένο, καλογυμνασμένο (άρα και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση) και με διάθεση να μην παραμένει παθητικός παρατηρητής κοινό (πράγματα που δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη) θα κάνει μεγάλη διαφορά.Θέλει δουλειά, αλλά είναι κάτι που πρέπει να γίνει.Τα όσα αναφέρεις περί ψυχολόγων είναι σωστά μεν αλλά για το μετά.
