Τα πρόσωπα αυτά, μιλώντας τηλεφωνικώς στους αστυνομικούς περιέγραψαν τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να τις χτυπήσει με το Ι.Χ. και τον τρόπο με τον οποίο εκείνες τον απέφυγαν τελευταία στιγμή. Εκ των υστέρων πολλά λέμε (και σαφώς πιστεύουμε ότι εμείς θα τα κάναμε καλύτερα). Σε μία τέτοια περίπτωση, σαν την παραπάνω, όπου δεν υπήρξε πρόσκρουση και τραυματισμός, πόσοι θα έκαναν καταγγελία; Και γιατί να μην θεωρήσει η οποιαδήποτε τυχαία γυναίκα (ημεδαπή ή αλλοδαπή), που κινδύνεψε να την χτυπήσει ο "χτυπημένος" στα μυαλά βιαστής-δολοφόνος, ότι αφορούσε σ' ένα τυχαίο, ατυχές περιστατικό; Φυσικά μετά υπάρχει "σύνθεση του πάζλ" και σαφές μοτίβο συμπεριφοράς.
Σχολιάζει ο/η