Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο,Δεν μπορεί να τελειώνουν όλα εδώ.Πάντα με τρόμαζε το μετά,κυρίως όταν αρρώστησε ο πατέρας μου και έβλεπα ότι θα τον χάσω...Δεν ήθελα να τον χάσω...Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή που έφυγε απ την ζωή,κλαίγοντας την στιγμή που τον αποχαιρετουσα για πάντα(;) του ζήτησα να μην μ αφήσει και αν όντως εξακολουθεί να υπάρχει κάπου να μου δώσει ένα σημάδι.Κάθε πρωί που ξυπναγα τον φώναζα τον παρακαλούσα γι αυτό το σημάδι αλλά δεν έβλεπα τίποτα οσο και αν το ήθελα.Μια μέρα πριν συμπληρώσει τις σαράντα μέρες που είχε φύγει μακριά μας ήρθε αυτό το πολυπόθητο σημάδι!!ήταν πολύ έντονο...τόσο έντονο που δεν μου άφησε περιθώρια αμφιβολίας...τόσο έντονο που κανείς δεν μπορεί να μου το βγάλει απ το μυαλό μου...Πριν από αυτό δεν είχα βιώσει κάτι παρόμοιο αλλά ούτε βίωσα και μετά από αυτό κάτι άλλο.