Φαντάζομαι πως η εξομολογούμενη δεν ήθελε να πει ότι θα εξελίξει την "ένταση" των ελαττωμάτων της αλλά τη "δυναμική" που θα τα καταστήσει ικανά να παράγουν αποτέλεσμα. Πρόκειται, για μένα, για μια διεργασία καθαρά εσωτερική που λίγο έχει να κάνει με την κοινωνική συναναστροφή και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Επιπλέον, πουθενά δε διέκρινα καμία απαίτηση αναμονής. Αντίθετα, τις λέξεις "δεν έχω πια προσδοκίες από σένα" τις χρωματίζει μια καθαρή απογοήτευση. "Έμαθα πια να μην περιμένω κάτι. Θα μάθω να δίνω αυτό που περίμενα. Είτε στους άλλους είτε και στον εαυτό μου, εάν κανείς δεν είναι εδώ να το πάρει." Συν τον απολογητικό τόνο και την αυτοκριτική που ήδη διακρίνατε. Δεν καταλαβαίνω προς τι η διάθεση να πυροβολείτε ανθρώπους. Ποια είναι η "ανθρώπινη" συμπεριφορά, ορίστε μου τα πλαίσια της, για να ξέρω κι εγώ πότε διαπράττω τις θηριωδίες. "Κακοποιητική συμπεριφορά"! Μα εδώ θα χρειαστούμε λεξικό ψυχολογίας! Βολική θα ταν και κάποια διατριβή επί του θέματος. Προς το παρόν έχω έναν πόνο στη μέση, οπότε ενδείκνυνται καλύτερα οι εντριβές για την περίπτωσή μου. Μετά περνάμε και σε επίπεδο επιστημονικής ορολογίας πάνω στο θέμα...