Αρρωστημένες καταστάσεις..Τη Μαρία τη γνωρίζεις 15 χρόνια. Έχεις καθόλου εικόνα του τι συνέβαινε στη ζωή της πριν έρθει ο άντρας της ; Εννοώ για παιδική ηλικία, πώς μεγάλωσε με τη μάνα της, πώς της φερόταν κ.ο.κ.; Απ' όσο καταλαβαίνω είναι ένας άνθρωπος βαθιά καταπιεσμένος και κλειστός. Δηλαδή δεν ανοίχτηκε σε σένα μετά από τόσα χρόνια, παρά μόνο όταν το ανέφερες εσύ.Ο τρόπος ανοχής, η παραίτηση της, το ότι ούτε τα παιδιά της δεν είναι κίνητρο για να σηκωθεί να φύγει, μου θυμίζει έντονα την ψυχολογία γυναικών που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Κι αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ξύλο. Η κακοποίηση έχει πολλές μορφές. Δε το αντέχουν αλλά έχουν εγκλωβιστεί στην κατάθλιψη, την αδράνεια και θεωρούν πως καλώς παθαίνουν, ο,τι παθαίνουν.Τρεις συνεδρίες σε ψυχολόγο τι να συμμαζέψουν πρώτα ; Και καλώς ή κακώς κάποια πράγματα που βιώνει στην καθημερινότητα της ή βίωσε στο παρελθόν δε μπορεί να τα γνωρίζεις όσο καλές φίλες και να είστε. Η ψυχολογία είναι παράξενο πράγμα. Οπωσδήποτε δεν είναι θέμα ηρωισμού και ναι υπάρχουν διέξοδοι αλλά αν από μικρό παιδί μεγάλωνε με ένα δυνάστη που την εκμηδένιζε και κάποια στιγμή απέκτησε και δεύτερο, κι όλα αυτά υπό την ίδια στέγη, δεν βρίσκω παράλογη τη συμπεριφορά της. Έχει βαλτώσει τελείως. Και σα γυναίκα και σα μητέρα.Είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της ενσυναίσθησης το συγκεκριμένο. Γιατί η φίλη σου έχει μια ψυχολογία εντελώς διαστρεβλωμένη σε σχέση με τη δική σου και οποιουδήποτε άλλου. Μην την κρίνεις τόσο αυστηρά πάντως όσο κι αν καταλαβαίνω την ένσταση και την αντίδραση σου. Αν θες συμβουλέψου εσύ έναν ψυχολόγο, εξήγησε την κατάσταση, ίσως μπορεί να σου δώσει να καταλάβεις περισσότερα ακόμα και πώς να βοηθήσεις. Αν φυσικά θέλεις να παραμείνεις στη ζωή της.