Ο φόβος δεν αφορά σε όλους τους άντρες αλλά σε ''πολλούς'' όπως αναφέρω. Κοίτα να δεις, οι άντρες δε φοβούνται το γάμο κατ' ανάγκην, πολύ λίγοι είναι πραγματικά εκ πεποιθήσεως εργένηδες και μόνοι, δεν βρέθηκε πιθανότατα εκείνη που θα τους ''εμπνεύσει'' πραγματικά (λ.χ. ο υποφαινόμενος μετά το διαζύγιό του). Επειδή όμως οι γυναίκες (πολλές εξ αυτών) το έχουν ως στόχο ζωής και στο μυαλό τους ταυτίζουν το γάμο ως φυσιολογική εξέλιξη μίας σχέσης (σε εύλογο μάλιστα χρόνο), επειδή ένας άντρας ναι μεν θέλει τη γυναίκα για σχέση (''να περνάνε καλά'') αλλά όχι για γάμο, φαίνεται ως έντρομος με την ιδέα του γάμου ενώ στην ουσία είναι έντρομος με την ιδέα του γάμου με τη συγκεκριμένη γυναίκα. Αφού χωρίσει, μπορεί να τον δεις παντρεμένο σε 6 μήνες με άλλη.