Επιτρέψατέ μου να σας απαντήσω με μια δική μου ιστορία.Όταν πήγαινα Γυμνάσιο ήμουν στα Αγγλικά μαζί με δύο αδερφές.Η μία δύο χρόνια μεγαλύτερη και η άλλη έναν.Η πρώτη ήταν καταπληκτικός άνθρωπος, ευγενέστατη, πολύ μελετηρή, πολύ ώριμη για την ηλικία της.Όλα έδειχναν ότι θα περνούσε άνετα στο Πανεπιστήμιο. Η δεύτερη ήταν απλώς καλή (τις περισσότερες φορές αντέγραφε από την αδερφή της), αρκετά έως πάρα πολύ κουτσομπόλα και επιφανειακή ως άνθρωπος.Τα χρόνια πέρασαν και κάποια μέρα αφού είχα τελειώσει το Λύκειο συνάντησα στη στάση του λεωφορείου την πρώτη κοπέλα που ήταν και η συμπάθειά μου. Όταν τι ρώτησα με τι ασχολούνταν, μου είπε ότι δούλευε σε ένα ψιλικατζίδικο σε μία κακόφημη και πολύ επικίνδυνη περιοχή της Αθήνας και όταν τη ρώτησα αν προλαβαίνει με τις σπουδές (θεωρώντας δεδομένο ότι θα σπούδαζε παράλληλα) μου απήντησε ότι είχε περάσει Οικονομικά εκτός Αθήνας και ότι οι γονείς της δεν την έστειλαν. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ όταν το άκουσα αυτό αλλά από διακριτικότητα δεν είπα τίποτα στην κοπέλα. Μετά από κανά δυο χρόνια την ξανασυναντώ στο δρόμο.Ήταν ακόμη στο ψιλικατζίδικο.Όταν η συζήτηση πήγε στην αδελφή της μου είπε ότι σπούδασε Λογιστικά εκτός Αθήνας και ότι τώρα δούλευε σε ένα λογιστικό γραφείο. Τα συμπεράσματα δικά σας. Δεν περιγράφω άλλο.-