Καταρχάς ξεκινάμε με τα βασικά. Δεν είμαστε τσολιάδες αλλά Εύζωνες..Πάμε στα της εκπαίδευσης. Είναι πολύ δύσκολη και ζόρικη. Και απο σωματικής πλευράς και από ψυχολογικής. Χρειάζεται υπομονή μα πάνω απ όλα πειθαρχία. Δεν θα σου πω λεπτομέρειες γιατί κάποια πράγματα μένουν εκεί..στο "ενυδρείο"..Για το πόδι..εξαρτάται τι πρόβλημα υπάρχει. Το πιθανότερο είναι να τον ενοχλήσει. Ωστόσο αν είναι έντονος ο πόνος τότε αυτόματα κρίνεται ως ακατάλληλος για ΠΦ. Το πού θα πάει μετά δεν είναι σίγουρο. Μπορεί να τον στέίλουν στο Χαιδάρι στον μικτό λόχο αποδόσεων τιμών. Ή αλλιως μικτό λόχο αποτυχημένων "τσολιάδων" όπως λέγαμε τότε.Στην περίπτωση που παραμείνει τότε να μην ελπίζει για ζωάρα στην Αθήνα κλπ. Όταν θα βγαίνει εξοδούχος το μόνο που θα κάνει είναι να κοιμάται και να ξεκουράζει τα πόδια του. Μόνο όταν παλιώσει θα είναι πιο χαλαρός.Όλα αυτά βέβαια ίσχυαν προ 10ετίας. Οι καιροί αλλάζουν ασφαλώς, αλλά κάποια πράγματα μένουν ίδια. Μια φορά Εύζωνας, για πάντα Εύζωνας.Ένας παλιός (και εκπαιδευτής).