Γ45, καθόλου άδικο δεν έχει ο Διογένης και από συμφώνησα απόλυτα μαζί του. Αλλά δεν μου λέει κάτι το να μου πουν "α υπάρχει και η άλλη μεριά, αυτή δεν έχει ευθύνες;". Σαφέστατα και έχει ευθύνες.Το δικό μου πρόβλημα έγκειται στο εξής: Βλέπω πολλές γυναίκες να παλεύουν με αυτές τις καταστάσεις και να μην τις αποδέχονται. Οι περισσότερες φυσικά καταλήγουν χωρίς σύντροφο και παιδιά, αλλά τουλάχιστον είναι ευχαριστημένες με τους εαυτούς τους. Μα και πάντα κάτι τους λείπει.Από την άλλη, πόσους άντρες βλέπεις να παλεύουν κάτι τέτοιο και να μην το αποδέχονται; Αυτό που σωστά αναφέρεις για την ελληνική οικογένεια, την πατριαρχία, την μανουλίτσα την αγαπημένη κτλ; Σχεδόν κανείς, σωστά; Αλλά βέβαια, γιατί να παλέψεις να αλλάξεις μια κατάσταση που σε συμφέρει 1000%;Άσε που μια χαρά την έχουν βιολογικά. Αντικειμενικά, είναι δύσκολο για μια γυναίκα να κάνει παιδί μετά τα 40 (χωρίς ιατρικές επεμβάσεις εννοώ). Οπότε σίγουρα ένας άντρας σκέφτεται και αυτό "που να τρέχω τώρα σε γιατρούς και ιστορίες, βρες εκεί μια μικρούλα που έχει όλες τις προϋποθέσεις και κάνε την να νιώσει μάνα για να της δώσεις νόημα στην ζωή της"Και πάλι ζητώ συγγνώμη για τον κυνισμό μου! Αλλά ειδικά σε θέματα όπως τα παιδιά ή η ψυχολογική εκμετάλλευση, δεν έχω απόθεμα διπλωματίας.
