Καλησπέρα σας! Αν και μάλλον ο εξομολογούμενος δε θα διαβάσει το σχόλιό μου, δεν πειράζει, παραθέτω την άποψή μου κι όποιος θέλει τη διαβάζει. (Προσοχή, ακολουθεί σεντόνι). Το λοιπόν...Έχω βρεθεί κι εγώ σε αυτή τη θέση που περιγράφεται παραπάνω στην εξομολόγηση και δυστυχώς διαπιστώνω πως, για μένα τουλάχιστον, το ίντερνετ είναι εξάρτηση κι εξάρτηση γίνεται επειδή χάνω την αίσθηση του μέτρου! Κι επειδή κι εγώ είμαι άνθρωπος των άκρων (κακό αυτό, το γνωρίζω) συμφωνώ με την άποψή του Βόλου -Merda ν' αποχωρήσει, εφόσον ο ίδιος - αν κατάλαβα σωστά από τα γραφόμενά του - δε μπορεί να διαχειριστεί σωστά το χρόνο που διαθέτει εδώ μέσα. Είναι λυπηρό που η επικοινωνία γίνεται πλέον κυρίως μέσω διαδικτύου και δεν το λέω εγώ αυτό, αρκεί να διαβάσει κανείς τις αναζητήσεις στο "Σε είδα", σε εξομολογήσεις σχετικά με το αχαλίνωτο stalking που κάνει ο κόσμος μέσω fb, instagram κλπ.Πού θέλω να καταλήξω; στην αξία του μέτρου. Ναι, αυτό το "παν μέτρον άριστον" που θα έπρεπε να γίνει μότο όλων των ανθρώπων, ώστε να μη χρειάζεται να καταφεύγουμε στα άκρα. Εδώ άλλοι χωρίζουν μετά από χρόνια σχέσης εξαιτίας της υπερέκθεσης της προσωπικής τους ζωής στο ίντερνετ (ω, ναι πού φτάσαμε!!!)Με τρομάζει τι διαστάσεις μπορεί να πάρει τοίντερνετ στην καθημερινότητά μας, αλλά κυρίως με τρομοκρατεί η απάθεια που δείχνουμε απέναντι σ' αυτή την κατάσταση. Τα φιλιά μουΥγ. : Πόσους Είρωνες μπορεί ν' αντέξει μία πόλη, αναρωτιέμαι;