Όχι δεν ήταν παράπονο. Απλά ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα από προσωπικό βίωμα και τι εμπειρία αποκόμισα από αυτό. Το πρόβλημα είναι όταν ο ένας θέλει σχέση και ο άλλος δεν θέλει. Αν και οι δύο είναι ευχαριστημένοι από την ήδη υπάρχουσα μορφή σχέσης -είτε σεξουαλική είτε πιο ''σοβαρή- όλα πάνε ρολόι. Σίγουρα παίζουν ρόλο οι κοινωνικοί ρόλοι. Οι γυναίκες γενικά εχουμε εκπαιδευτεί να υπάρχουμε μέσα από σχέσεις λες και η σεξουαλική απόλαυση δεν μετράει. Στη δική μου τη περίπτωση δεν ήταν αυτό, πραγματικά ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του. Και πιστεύω και οι εξομολογήσεις στις οποίες ήθελα να απαντήσω κάπως στο ίδιο πλαίσιο κινούνταν: ο ενας να αισθάνεται πράγματα για τον άλλον, ο άλλος να μη θέλει παρα μονο σεξ. Δεν γίνεται ετσι, δεν προχωράς, μένεις στάσιμος, χάνεις τον χρόνο σου, σπάς το κεφάλι σου με ένα άτομο το οποιο δεν θέλει να σε γνωρίσει παραπάνω. του αρκεί αυτό που έχει. Η μόνη λύση είναι να φύγεις πιστεέυω. Οφείλουμε πάνω απ'ολα να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τις επιθυμίες μας.