Ενα ωραίο πρωί περιμενοντας τη σειρά μου σε ένα αυτοσχέδιο κομμωτήριο που βρισκόταν σε μια σκεπασμένη ταράτσα, δεύτερος όροφος χωρίς κάγκελα, βλέπω την τρίχρονη κόρη μιας πελάτισσας να τρέχει προς το κενό! Το μόνο που κατάφερα ήταν να φνάξω "Παναγία μου!!!" παρότι άθεη και να κρύψω το πρόσωπό μου στα χέρια μου. Ευτυχώς η μικρή φτάνοντας λίγα εκατοστά κυριολεκτικά από το κενό απλά σταμάτησε.