4 # Xαίρομαι πολύ που δημοσίευσες αυτή την ερώτηση, είναι παρόμοια με τη ερώτηση # 6 από τις 13.10.2015 για την οποία έφαγα πολλές αρνητικές αλλά δεν πειράζει, θα συνεχίσω και θα προσπαθήσω να κάνω πιο κατανοητό τον συλλογισμό μου και για τις 2. Αυτό που έλεγα λοιπόν είναι ότι αυτές οι 2 ερωτήσεις είναι ξεκάθαρα από την αντρική ματιά. Τα δύο αγόρια αποφεύγουν να μεταφέρουν συμπεριφορές των κοριτσιών ώστε να μπορεί κι η Λένα και εμείς να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη και να καταλάβουμε ποιος φταίει. Ο άλλος ρωτούσε επίμονα αν ΔΕΝ είναι ζηλιάρης και αυτός εδώ, ο Tedd, δεν αναφέρει καν την λέξη ζήλεια αλλά προτιμάει να μπει κατευθείαν στην επίθεση «δεν είναι αυτός ζηλιάρης, η κοπέλα είναι τρελίτσα». Καταλαβαίνουν ότι κάτι με την πάρτη τους δεν πάει καλά για αυτό και ζητάνε την έγκριση, αλλά είναι πιο εύκολο να κατηγορείς τον άλλον, ειδικά όταν αυτός ο άλλος είναι γυναίκα.Και οι 2 αρνούνται ότι είναι ζηλιάρηδες, γιατί η ζήλια είναι γυναικείο χαρακτηριστικό σύμφωνα με την πατριαρχία. Με αυτή τη λογική όταν ένας άντρας ζηλεύει (δεν το παραδέχεται φυσικά) πάντα η γυναίκα το προκάλεσε, ή τα θελε ο κώλος της ή είναι ανήθικη ή δεν ξέρω τι άλλο θα επινοήσουν.Τέλος τι είναι το friend zone, εκτός από μια σεξιστική επινόηση? Η πατριαρχία έχει προστατέψει τους άντρες και από την απόρριψη. Όταν τους απορρίπτουμε είναι όχι επειδή δεν τους γουστάρουμε αλλά επειδή ήταν πολύ καλοί για να είναι γκόμενοι μας («γιατί μας αρέσουν τα κακά παιδιά»), οπότε τους κάναμε φίλους και δήθεν τους βάλαμε στο friend zone. Δεν είναι friend zone όμως είναι friend σκέτο. Οι άντρες θέλουν να πιστεύουν όμως ότι υπάρχει αυτό το ασφαλές zone στο οποίο αν μπουν κάποια στιγμή στο μέλλον, σε ένα παράλληλο σύμπαν τους χρωστάμε σεξ. Ζωή μαγική!