Ωραίο άρθρο.<<Στις ωραιότερες στιγμές του δυτικού πολιτισμού ο λαός ήταν ένα πολιτικό ΣΤΟΙΧΗΜΑ, μια ευγενής υπόσχεση: ότι οι καθημερινοί άνθρωποι μπορεί να πετύχουν πράγματα, να σηκωθούν λίγο ψηλότερα, να ξεφύγουν από την υλική και πνευματική μιζέρια. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι έχουμε βρει κάτι καλύτερο από αυτή την «υπόσχεση για το καλύτερο», από την προσδοκία βελτίωσης και εκπολιτισμού της ζωής.>>Συμφωνώ,είναι και η δική μου θεώρηση των πραγμάτων.