Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίομε ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένοστης ζωής το τελευταίο θρανίο και με πουλί ξενιτεμένο...Έχω πείσμα και γερό το στομάχισαν το Παύλο με την κάλπικη λύρατην αγάπη που έχω δώσει δε πήραέτσι το θέλησε η μοίρα....Άντε να σταθώ στα πόδια μουμετά από τόσα χτυπήματαέχω ξεχάσει τα βήματαμα δε με παίρνει να πώ δε μπορώπρέπει να μπώ στο χορό...Μες τον κόσμο μεγαλώνω τον άπονοποιός στ΄αλήθεια πέρνει αυτό που του αξίζειδε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονογιατι η ρόδα δε γυρίζει...''Αυτος ειναι ο στιχος του πολιτικου σουξε btw. Αμα βγαλεις το βιντεο δεν ξερω τι μενει.