#4 To πρόβλημα ξεκινάει και τελειώνει στην αντίληψή σου ότι αποτελεί αγένεια να εκφράζεις ανοιχτά τις προτιμήσεις σου απέναντι στο αγόρι σου ως προς οτιδήποτε κι αν πρόκειται (εδώ τα δώρα του). Θέλω να πω ότι εδώ μιλάμε για το αγόρι σου· δε μιλάμε για ένα δώρο που σου έκανε η τάδε γνωστή σου ή η θεία σου ή κάποιος συνάδελφος που οι σχέσεις σας περιορίζονται στην κοινωνική σας εμπλοκή, για να μην έχει σημασία να μάθει τί ακριβώς σημαίνει για εσένα μια εν πολλοίς τυπική κίνηση - και γι' αυτό θα ανταποκριθείς και εσύ τυπικά λίγο-πολύ, διότι δεν παράγεται περισσότερο νόημα από το θέμα, είναι μια σύμβαση και ως τέτοια την ακολουθείς ή την αποφεύγεις ανάλογα. Αυτό που δεν εκφράζεστε φυσικά για ένα δώρο που σας έκανε ή δεν σας έκανε το αγόρι σας λόγω ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ, λες και ο άλλος είναι η κρινοδάχτυλη παρθένα της εδουαρδιανής εποχής και ζει με την posh bible παραμάσχαλα, για να μην τον πληγώσετε, το προστατευμένο ευαισθητούλι πλασματάκι..., ή για να μην τον προσβάλλετε επειδή ξέρω-γω η κοινωνική σας τάξη/αγωγή δεν σας το επιτρέπει, με ξεπερνάει! Όταν τα λέτε αυτά, μου φαίνεστε πιο ξένες από ό, τι μου είστε ήδη.Μιλήστε για πράγματα που σας απασχολούν στο αγόρι σας. Για να το στείλεις σε ερώτηση, σε απασχολεί. Ευγενικά ή μη, ποιός υποδεικνύει το όριο στην τελική; Πες του : "Αχ, αυτά τα αρκουδάκια - όπως και το ροζ χρώμα, όπως και οτιδήποτε έχει καθιερωθεί ως girly - τα σιχαίνομαι. Καταλαβαίνω και εκτιμώ την καλή σου πρόθεση, και πού να το ξέρεις και εσύ βέβαια, αλλά όλα αυτά δεν θέλω να τα βλέπω μπροστά μου. Ας γίνει μια καλή αφορμή αυτό το αρκουδάκι για να με γνωρίσεις καλύτερα.". Σου φάνηκε κακό ή προσβλητικό ή αγενές; Αν ναι, τότε κάθησε και περίμενε τον άλλον να μυρίσει τα νύχια του γιατί ΑΛΛΙΩΣ όπως βλέπεις και μόνη σου δεν πιάνει τις αρέσκειες και δυσαρέσκειές σου. Και να σου πω και το τελευταίο : Αν δεν μιλήσεις ανοιχτά, αν ΕΣΥ δεν του το καταστήσεις σαφές με κάποιον τρόπο, δεν είναι και υποχρεωμένος.
