Λάτρεψα τον κ. Μπέζο στους "Απαράδεκτους" , στο Ζάχο Δόγκανο και ως αεροπόρο. Θεωρούσα ότι οι ερμηνείες του είναι δείγμα μιας αντίστοιχης προσωπικότητας. Μέχρι που παρακολούθησα μια συνέντευξή του:η εγωπάθειά του,η αλαζονεία του και η αίσθηση ότι "ο κόσμος είναι πολύ πτωχός και ανεπαρκής για το άτομό μου" που απέπνεε κάθε του κουβέντα με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Επειδή με λες και μαζόχα είδα κι άλλη,κι άλλη συνέντευξη του όπου κυριαρχούσε μια πλήρης αγένεια απέναντι στους δημοσιογράφους/παρουσιαστές που του έπαιρναν "συνέντευξη".Προχθές κάπου άκουσα δηλώσεις του ότι είναι τιμή του και καμάρι του να μην γίνεται φιλικός με τους συνεργάτες του. Δε μπορώ να ανεχτώ ένα άτομο που βγαίνουν τέτοια λόγια από το στόμα του και σταματάω να ασχολούμαι πλήρως μαζί του,όχι για άλλο λόγο,αλλά γιατί νιώθω ότι θα ευτελίσει (πολύ όμως) τους χαρακτήρες που αγάπησα.