Αγαπημένη Α-μπα,είμαι η Β.Δ. . Μετά από χρόνια ανάγνωσης και αρκετές αφορμές όλον αυτό τον καιρό να σχολιάσω όσες ερωτήσεις-απαντήσεις της στήλης χτύπησαν ευαίσθητες χορδές, ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου, Α.Κ., με έβαλε στο παιχνίδι…Θα σχολιάσω πρώτη φορά όχι σε ερώτηση αλλά σε μήνυμα και μάλιστα με αποδέκτη εμένα.Πόσες φορές και με πόσους τρόπους πρέπει να ζητηθεί μια συγνώμη για να χάσει πλέον κάθε νόημα και ουσία; Μια συγνώμη για ένα λάθος που επαναλήφθηκε αμέτρητες φορές;Οι υποψιασμένοι σχολιαστές σου και κατόπιν και εσύ αντιλήφθηκαν αμέσως την έλλειψη της πληροφορίας που κάνει την διαφορά .. «Να μας πει και τι έκανε»…Δεν έκανε άπαξ, έκανε κατά συρροή, συνειδητά και οργανωμένα… Ο ρεαλισμός σου Α μπα υπήρξε χρήσιμος οδηγός σε αυτόν τον χρόνο που ο Α.Κ. και εγώ βιώναμε έρωτα δυνατό αλλά όχι ισότιμο και καθάριο….Σε έναν χρόνο που βούτηξα σε ωκεανό με συναίσθημα και αυτοκαταστροφή, αναγνώρισα τον εαυτό μου και τον Α.Κ. σε πολλά ερωτήματα και τις απαντήσεις σου…Στις περιπτώσεις που σε μακροσκελή ερωτήματα με περιγραφές συμπεριφορών αναγνώρισες τους χειριστικούς, τους ανασφαλείς, τους φοβισμένους, τους βολεμένους, τους (προς αποφυγή) ανθρώπους που μας οδηγούν στα άκρα, την διαστρεβλωμένη αντίληψη της τρέλας ως ερωτικό πάθος, στις περιπτώσεις που με 2 γραμμές απάντηση θύμιζες το αυτονόητο σε όλους εμάς που ήμασταν τρίτα πρόσωπα στις ζωές κάθε Α.Κ…. «Αν ήθελε να είναι (μόνο) μαζί σου θα ήταν ήδη εκεί» Ζητώ συγνώμη και θα είμαι δίπλα της όταν το θέλει, λέει…. Δεν είπε όμως πόσα χιλιόμετρα έχω κάνει για να είμαι ένα βήμα απόσταση από εκείνον και εκείνος να μην κάνει το βήμα. Αλέξανδρε, εγώ σου τα είπα όλα.....http://www.lifo.gr/team/u20456/34969…. Σειρά σου….
