Πολλοί ακροδεξιοί (και αριστεροί κατά κόρον) προφασίζονται την "δημοκρατία" και την χρησιμοποιούν στην ρητορική τους ακριβώς για να της προσδώσουν κύρος και εγκυρότητα και να νομιμοποιήσουν έτσι τις επιθυμίες της "πλειοψηφίας", έτσι όπως τις αντιλαμβάνονται αυτοί και όσο αρρωστημένες μπορεί να είναι αυτές οι "επιθυμίες", είτε της υποτιθέμενης πλειοψηφίας, είτε δικές τους. Αρκετά από αυτά που λες, έτσι όπως τα λες και όπως σου τα έχω επισημάνει στα σχόλια μου τείνουν επικίνδυνα προς αυτή την πρακτική, ακόμα κι αν δεν είναι αυτή η πρόθεση σου. Π.χ. αυτό με τους μαθητές στην Κυψέλη ή το άλλο με την εθνική "καθαρότητα" που κινδυνεύει, ή την γκεττοποίηση στους εγκαταλελειμμένους οικισμούς, ή την αναφορά που κάνεις στο Σύνταγμα. Ίσως θα πρέπει να σκεφτείς κι εσύ τι είναι αυτό που γράφεις και πως το γράφεις, χωρίς φυσικά να αυτολογοκρίνεσαι, για να μην παρεξηγείσαι χτυπώντας ευαίσθητες χορδές ανθρώπων που δεν έχουν καμία προκατάληψη εναντίον σου προσωπικώς αλλά με κάποια από αυτά που φαίνεται να υποστηρίζεις συγκεκαλυμμένα ή μη στα συγκεκριμένα σου σχόλια. Γιατί έτσι φαίνεται. Αν και, απ' ότι φαίνεται από τα λεγόμενα σου στις δύο τελευταίες σου απαντήσεις, τα φαινόμενα απατούν. Όπως και να 'χει, και παρ' όλες τις διαφωνίες που εξακολουθούν να υπάρχουν εκ μέρους μου, σόρρυ για τους χαρακτηρισμούς.