Περίμενα να δω περισσότερες Ελληνικές ποικιλίες στην Αμερικανική αγορά. Εκλληνικό κρασί το βρίσκει κανείς σε Ελληνικά εστιατόρια στη συντριπτική πλειοψηφία (άντε και σε κανένα Λιβανικό η Κυπριακό) ενώ στα ποτοπωλεία μόνο μερικές ετικέτες, συνήθως οι συνήθεις ύποπτοι (Μπουτάρης, Τσάνταλης, Χατζημιχάλης, Καμπάς, Μωραίτης) Όταν επισκέφτηκα την Ελλάδα πέρισυ το καλοκαίρι, δε χόρταινα να βλέπω τις διάφορες ετικέτες τοπικής παραγωγής από μικρές κάθες και αμπελώνες. Μου θύμισε τα microbreweries του Seattle.Θα περίμενα πιό αποφασιστική διείσδυση των Ελληνικών κρασιών στην Αμερικανική αγορά, τη στιγμή που το άγνωστο μέχρι πριν 10 χρόνια Malbec από την Αργεντινή έχει τόσο δημοφιλές τώρα, όσο είχε γίνει το κρασί της California πριν δυό δεκαετίες. Το βρίσκει κανείς σε εστιατόρια, supermarket, κάβες, πρατήρια (χωρίς πλάκα), γενικά σε πολλές μεριές. Και το κυριότερο, και προώθηση έχουν κάνει οι διανομείς του, και καλή γεύση έχει.