Νο 1Απ΄αυτά που έχω καταλάβει,συνήθως ο φόβος είναι αυτός που φοβόμαστε και όχι αυτό καθ΄αυτό που μπορεί να συμβεί.Φαίνεται να ζητάς την απόλυτη διαχείριση του χρόνου και μάλιστα πριν ουσιαστικά πράξεις κάτι.Ξέρεις τί;Χάσε το μολύβι.Δεν πειράζει.Διάλεξε κάποιον για παρέα,αντί για κάποιον τρίτο.Μπορείς να τον ξαναβρείς αργότερα.Δεν πειράζει,μπορούμε να ερχόμαστε και να επανερχόμαστε αν κάτι υποψιαζόμαστε ότι αδίκως (ή και δικαίως) το αφήσαμε πίσω.Μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε.Εντελώς ό,τι θέλουμε.Ας το πω ευθέως : μπορείς να κάνεις αυτό που γουστάρεις!Υπάρχει χρόνος.Η ευθύνη που έχουμε για τις πράξεις μας δεν έγκειται σ΄αυτά που δε διαλέξαμε,αλλά στο πώς διαχειριζόμαστε αυτά που όντως πράττουμε.Για παράδειγμα,αν επιλέξεις κάποιον για φίλο έχει σημασία το πώς θα του φερθείς (με αξιοπρέπεια λόγου χάρη) και όχι αν ίσως θα ήταν καλύτερα να έπαιρνες ένα κουτάβι.Φοβάσαι να επενδύσεις σε κάτι μη και το χάσεις;Ωραία,πολύ ωραία.Όμως,θα το πω,δεν αντέχω,όλα τελειώνουν αργά ή γρήγορα.Εγώ,εσύ,όλοι μας.Στο μεταξύ,δυστυχώς,θα έχεις απομονωθεί,απομακρύνοντας τους υπόλοιπους.Αυτό είναι το άσχημο και όχι το γεγονός ότι σκέφτεσαι διάφορα.Όλοι σκεφτόμαστε διάφορα.Και όταν λέω διάφορα,εννοώ ό,τι μπορείς να φανταστείς.Είναι σκληρή περιπέτεια η απώλεια και το καταλαβαίνω.Οι υπόλοιποι στεκόμαστε ζωντανοί όμως.Αλίμονο αν ακυρώνονταν οι ζωές μας επειδή έφυγαν αγαπημένα πρόσωπα!Ο πόνος θολώνει την κρίση,αλλά έχει την τάση να περνάει με τον καιρό.Δώσε λίγο χρόνο κάνοντας υπομονή και θα φθίνει η τωρινή έντασή του.Πάνω κάτω,οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί σ΄αυτή τη θέση και πιεστήκαμε έτσι.Είναι ισχυρή η πίεση,περνάει όμως.Δεν μπορώ να γράψω πιο συγκροτημένα αυτή τη στιγμή,είναι δύσκολο το θέμα.Βασικά,αν υπάρχει κάτι που πραγματικά σου αρέσει,κάνε αυτό.Επίσης,αν έχεις την ευχέρεια,συνέχισε την ψυχοθεραπεία.Και να κάνεις αυτό που σου αρέσει.Κάτι θα υπάρχει,δεν μπορεί.Καν΄το.
