Άκου φίλε Anthos, επειδή έχω ασχοληθεί με τον Άσιμο πάρα πολύ περισσότερο απ' όσο μπορεί να νομίζεις, να σου πω ότι έναν δίσκο έβγαλε όσο ήταν εν ζωή, τον "ΞΑΝΑΠΕΣ Ω" στον οποίο μάλιστα του επέβαλαν όπως ο ίδιος είπε πάμπολες φορές να βάλει απ' τα πιο ελαφριά του τραγούδια στο δίσκο για "να μην προκαλέσουν". Ταυτόχρονα, ο Παπακωνσταντίνου στα "χαιρετίσματα' ακολούθησε την ίδια συνταγή, ενώ ο αποκλεισμός των πολιτικών του τραγουδιών (που ήταν αυτά που είχαν την πιο περίοπτη θέση στις παράνομες κασέτες τους και που παιζόντουσαν συνέχεια απ' τον ίδιο οπουδήποτε αυτός κ' αν έπαιζε) συνεχίστηκε και στοςυ δύο μεταθάνατον δίσκους που του βγάλαν στο "φαλημέντο του κόσμου" και στο "Φανάρι του Διογένη" (που για εμένα είναι εκπληκτικό). Πουθενά δεν δισκογραφήθηκε όμως (δεν λεμε για τις "παράνομες" κασέτες του, ξεκολάτε, λέμε για επίσημη ηχογρα΄φηση και κυκλοφορία) το "Δεν παν να μας χτυπάν" που είναι απ' τα καλύτερα τραγούδια που έγραψε ποτέ, και το έλεγε παντού και πάντα, ο "Μπουμπούνας" , το καυστικό "είμαστε τρομοκράτες" το "σαν θα με καλέσει η πατρίδα" "η θανάσαινα" "ο μηχανισμός" "ο ρωμιός" (αυτά τα έβγαλε μόνος του, απ' τα πιο ωράια του τραγούδια, πολιτικότατα, και γι' αυτό μετέπειτα θάφτηκαν οριστικά) και δεκάδες άλλα. ΑΥτό λέμε. Τώρα όσον αφορά το τι είπε, φυσικά και τα είπε αυτά στους στίχους του Μπαγάσα, και είπε και πολλά άλλα, αλλά μόνο αυτά αναμασάς, χωρίς να φταις, απλά γιατί αυτά έχουν προβάλει αποκλειστικά απ' τον Άσιμο. Ειδικά τον Μπαγάσα και το "βαρέθηκα" δύο πολύ ωραία τραγούδια που όμως βγήκαν πάνω στην απογοήτευσή του για την κατάσταση και τον εαυτό του, ακριβώς επειδή αναρωτιέται και δείχνει απογοητευμένος (σ' αυτά) από την πολιτική και τους αγώνες, τα αναδεικνύουν συνέχεια. Γι' αυτό έχεις μάθει μόνο αυτά.Έχει πει όμως και πολλά άλλα, που ίσως δεν τα έμαθες ποτέ : "Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία, μ' αγώνα η λευτεριά μας είναι αναγκαία" "Σαν θα με καλέσει η πατρίδα να πάω τον οχτρό να πολεμήσω, θα τους πω δεν έχω εγώ πατρίδα κ' ούτε θυσιάζομαι ποτές, για των μπουρζουάδων τα μεράκια, για των μπουρζουάδων τα σαγόνια" , ειρωνίες για στον νεκρό από την ιταλική τρομοκρατία "Μόρο" (ε τιμούνε όλοι Μόρο Και σου απονέμουν φόρο - Φόρο για το θάνατό σου -Κουβαλάν το φέρετρό σου -Μόρο!!! -Πρόεδρέ μας Μόρο!!! - Εδοξάστης Μόρο!!!), ή το "παράτα τα" :"Παράτα τη δουλειά, παράτα την τη σκρόφαΚαι κοίτα πως εσύ θ’ αποφασίζεις πρώτα.Χιλιάδες σουπερμάρκετ γεμάτα πράματαΓιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα;Παράτα το στρατό το προβατοποιείοΚαι ας μας έχουνε για το τρελλοκομείοΓια μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τους λαούςΔεν κάνει η ιεραρχία για τους αναρχικούς."Και πολλά άλλα, που δεν μας φτάνουν ούτε 100 σελίδες να στα καταγράψω... Μπορέι να μην συμφωνώ με πολλά από αυτά που λέει, αλλά ο Άσιμος ήταν ένας φανατισμένος αναρχικός - ακροαριστερός και το διατράνωνε παντού και πάντα.. Και όμως !! ΤΟν κατάφεραν να τον κάνουν γνωστό μόνο με το ... "για το χαμένο μας αγώνα που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν"... Τον λιώσανε και στη ζωή και στον θανατό του...