Χατζιδακικός δεν υπήρξα ποτέ. Λίγα χρόνια είναι που τον έχω καταλάβει. Για χρόνια ήμουν στους "θοδωρακικούς".Είναι θεός και γουστάρω απίστευτα το ότι έχει τάξεις μεγεθών στο κεφάλι του. Μπορεί να βάζει τα πράγματα in the right proportion.Άλλο να μιλάς με σύμβολα και άλλο με συνθήματα. Άλλο να καλείς δίπλα σου τους νέους και να θεοποιείς την ηλικία τους, πράγμα για το οποίο δεν έχουν προσπαθήσει, άλλο να επιλέγεις ποιοτικούς ανθρώπους ανεξάρτητα από ηλικία ή φύλο ή φυλή. Άλλο να μπορείς να αλλάζεις απόψεις στα ασήμαντα για να μπορείς να είσαι αμετακίνητος στα σημαντικά άλλο να ψηφίζεις 50 χρόνια "αριστερά".Άλλο να προσφέρεις άλλο να είσαι ήρωας (σ.σ. η λέξη προέρχεται από την "ώρα", κάτι σαν χρήσιμος καιροσκόπος).Και ναι η συντριπτική πλειοψηφία των ηρώων που Πολυτεχνείου είτε το εξαργύρωσαν είτε μας κράτησαν μούτρα που δεν το εξαργύρωσαν ψιλοζηλεύοντας τους άλλους.Ο Χατζιδάκις μου αρέσει περισσότερο σαν πολιτική σκέψη παρά σαν μουσική, χωρίς να λέω ότι η μουσική του συνεισφορά είναι ασήμαντη. Αυτό που λέω ότι ο παλιός ΕΠΟΝίτης έχει απίστευτη ΠΟΛΙΤΙΚΗ προσφορά με την κυριολεκτική έννοια του πολιτική.Το μόνο σοβαρό του μειονέκτημα είναι ότι ως απίστευτα επιδραστική προσωπικότητα αρκεί σε έναν χλεχλέ του σήμερα να πει "είμαι χατζιδακικός" για να αποκτήσει αξία. Αλλά αυτό δεν είναι θέμα του ιδίου, αν και κατά καιρούς επέτρεψε τη δημιουργία αυλής.
