Ο φίλος Spyridon εν μέρει παρεξήγησε την πρόθεση του άρθρου, μάλλον λόγω του σημείου στο οποίο σταματά το συγκεκριμένο απόσπασμα. Διάβασα ολόκληρο το κείμενο στο Greka αλλά σχολιάζω εδώ καθώς για το συγκεκριμένο άθρο δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού στην εκεί σελίδα (γιατί;).Ο Spyridon λοιπόν ίσως υπερβάλλει, αφού το άρθρο σαφώς τάσεται κατά του εθίμου και αναφέρει και σοβαρούς λόγους γι'αυτό.Ωστόσο τελειώνει με τη φράση: "Η κλειτοριδεκτομή είναι μία πεποίθηση που δεν τους κάνει καλό, αλλά είναι θέμα τους κάθε κοριτσιού αν θα το κάνει ή όχι."Και αυτό ενώ η ίδια η γυναίκα, που έγινε μάρτυρας των εκεί συνθηκών, αναφέρει: "Αυτές που συνειδητά αρνούνται το σκάνε από το χωριό τους και πάνε σε κάποιο διπλανό χωριό που έχει σχολείο και ζητάνε ένα είδος ασύλου. Πολλές φορές σκοτώνονται στη διαδρομή γιατί πρέπει να διασχίσουν τη σαβάνα όπου ζουν διάφορα άγρια ζώα. [...] οι κοπέλες που αρνούνται να κάνουν κλειτοριδεκτομή γίνονται αυτόματα κατακριτέες. [...] τις θεωρούν αδύναμα μέλη της κοινωνίας."Πού είναι η επιλογή; Αν πχ. ένας βιαστής επιτεθεί με όπλο στο θύμα του και του πει: "Κάνε αυτό που σου λέω ή θα σε σκοτώσω"... υποτίθεται ότι του δίνει επιλογές; Εξίσου με κάποιον σε πλησιάζει σε μπαρ και σε ρωτάει αν θα σου άρεσε να πάτε κάπου οι δυο σας;Πλύση εγκεφάλου από βρεφική ηλικία, απειλή κοινωνικού αποκλεισμού, έκθεση σε θανάσιμους κινδύνους - όλα αυτά δεν συνιστούν μια απλή επιλογή, συνιστούν υπέρβαση, που απαιτεί απίστευτη θέληση, αποφασιστικότητα και θάρρος, κι όλα αυτά από έφηβες. Τα κορίτσια που όντως το επιλέγουν είναι ηρωίδες.Η καθημερινή ζωή όμως δεν θα έπρεπε να είναι φτιαγμένη για ήρωες, αλλά για απλούς ανθρώπους.