Μόλις σας διάβασα. Ήμουν στην συναυλία του 1984, όπου ναι η φωνή ήταν στα γνωστά της ουράνια και τα δύο ιερά τέρατα πολιτικής και τραγουδιού Καραμανλής και Μούσχουρη "συνδιαλέγονταν" μπροστά στην ηλεκτρική παρουσία και την αγαπητική συγκατάβαση της Μελίνας (χαίτη, παράστημα,τσιγάρο και ανοιχτογάλανο Τζιανφράνκο Φερρέ).Στην συναυλία του 2008 έφυγα με λύπη και οργή στο διάλειμμα.Το 2014 πήγα συνειδητά ν'αποχαιρετίσω τη φωνή που από το ραδιόφωνο ένωνε τα παιδικά μου χρόνια με την Ελλάδα. Και ήταν (σχεδόν) ένα θαύμα : σε μεγάλες φόρμες και προσεκτικά ενορχηστρωμένη, τόλμησε "ν'ανέβει" ψηλά όπου μπορούσε, αλλά κυρίως έδωσε αισθαντικές ερμηνείες εκεί που μόνο η μεγάλη εμπειρία μπορεί να πλησιάσει. Amazing grace !Επίσης μίλησε, όπως μόνο εκείνη ξέρει γιά τον Γκάτσο, τον Μ.Χ. και την γνώση που της έφερε ο χρόνος. Ήταν μιά πολύ ωραία και αγαπητική βραδυά.
