Τι όμορφη εποχή.. Να πηγαίνω στον περιπτερά για να πάρω το κόμιξ.. Ή το "κλασσικά".. Τουλάχισταν αυτά είχαν λιγότερα μίκυ μέσα. Αγαπημένος μου ο Ντόναλτ και ο Σκρούτζ μακ ντακ φυσικά.. Πολλές φορές πήγαινα στο μοναστηράκι και έψαχνα να βρω τεύχη που δεν είχα διαβάσει. Συμφωνώ με τους άλλους. Ο σκρούτζ όσο κακός μοιάζει, τόσο ευαίσθητος είναι. Τέλος, πάντα λάτρευα ντον ρόσα. Και μπαρκς φυσικά.