Από ειρωνίτσα καλά πάμε, τα ελληνικούλια όμως τα παρατήσαμε, γιατί;Γράφω πολύ συγκεκριμένα "Δεν είναι "πάντα αποτέλεσμα προβλημάτων και δυστυχίας".". Δεν ξέρω πόσο πιο σαφής μπορώ να γίνω. Η λέξη κλειδί είναι το "πάντα".Και λίγα επί της ουσίας: άλλη είναι η κατάσταση στις ΗΠΑ (που απασχολείται και η πλειονότητα του κόσμου και παράγεται η πλειοψηφία των ταινιών) και άλλη πχ στην Βραζιλία, που η κατάσταση είναι πραγματικά άγρια. Ακόμα και στο αμέρικα υπάρχουν θλιβερές περιπτώσεις που θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο υπάρχει ανέχεια. Για κάθε φοιτήτρια που κάνει 10-12 σκηνές για να τελειώσει τις σπουδές της, φρονώ αντιστοιχούν δεκάδες που δεν τα παρατάνε (γιατί πχ. με 10 χρόνια πορνό μπορούν να βγάλουν όσα θα έβγαζαν σε μια ζωή) και άλλες δεκάδες που ποτέ δεν είχαν ουσιαστική επιλογή να σταματήσουν.