#2...δεν νομίζω ότι είναι θέμα σνομπισμού "λαϊκιά τηλεόραση" vs "κουλτουρέ όπερα", πιστεύω ότι η γράφουσα εντάσσεται στους γονείς που -κόντρα στο ρεύμα των τηλεοράσεων, κινητών, τάμπλετ, ηλεκτρονικών παιχνιδιών και υπολογιστών- θέλουν και πιστεύουν για διάφορους λόγους (βλ. διάσπαση προσοχής, επιθετικότητα και συμπεριφοριακά, "εθισμός" κ.λπ.) ότι τα παιδιά τους θα είναι πολύ καλύτερα χωρίς αυτά τα μαραφέτια.Το καλό (ή κακό) είναι ότι δεν υπάρχει μία εύκολη "λύση" ή μία άποψη επί του θέματος ...ή μάλλον υπάρχει κι αυτό λέγεται ΜΕΤΡΟ, διότι και αυτά τα πράγματα χρειάζονται. Το μέτρο, όμως, συνήθως (και επί πραγματικών πολυπαραγoντικών συνθηκών) είναι πιο δύσκολα εφαρμόσιμο και από τις δύο άλλες εναλλακτικές: το "άνευ ορίου" ή την "καθολική απαγόρευση".υγ. Αγαπητή γράφουσα, εφόσον το νήπιο στο σπίτι αλλά και στις γιαγιάδες του ΔΕΝ βλέπει τηλεόραση, που σημαίνει ότι ΔΕΝ έχει καθημερινή επαφή με το "χαζοκούτι", είναι τόσο πολύ τρομερό όταν πηγαίνετε κάπου επίσκεψη, αυτές τις λίγες φορές δηλαδή, να βλέπει και λίγη τηλεόραση; (και έχοντας συναίσθηση ότι τα ζουζούνια είναι κάπως αηδία) .... θα το πω: Μήπως είσαι λίγο υπερβολική;