#3 Εγώ πάλι απορώ με όλους αυτούς, που όχι μόνο δεν ξεπερνάνε το παρελθόν , αλλά συντηρούν το μίσος και τη μνησικακία. Είναι σα να είσαι άρρωστος και να μη θέλεις να γίνεις καλά. Απορώ, πως αντέχουν να πονάνε για άπειρα χρόνια μετά. Απορώ με τη λύσσα , που δείχνουν όταν κάποιος τους λέει , ότι έμεινε φίλος με έναν πρώην και δε θέλει ούτε να τον ξεμαλλιάσει , ούτε να του κάψει το αυτοκίνητο, ούτε τρέμει όποτε τον βλέπει, γιατί πολύ απλά τον ξεπέρασε. Ξέρεις τι συμβαίνει μάλλον; Απλά δεν αισθάνθηκαν τίποτα, ποτέ και μιμούνται συναισθήματα και καταστάσεις. Είναι αδύνατον να υποφέρεις και να μην κάνεις κάτι γι αυτό, οπότε αυτοί οι τύποι, απλά δεν αισθάνονται τίποτα, παρά μόνο φαντάζονται τη ζωή τους. Πως δηλαδή ,θα έπρεπε να αισθάνονται σε περίπτωση, που κάποιος/α δε στάθηκε αντάξιος/α των προσδοκιών τους. Κάπως, σαν τι πάει να φορέσω σε μασκέ με θέμα , μόλις χώρισα; Εσύ μια χαρά είσαι. Καμία μνησικακία, πήρες γνώσεις και εμπειρίες για τον εαυτό σου, που θα τις χρειαστείς στο μέλλον, για τις επόμενες σχέσεις σου. Ποτέ ο χρόνος δε χάνεται και είναι σχετικός για κάθε άνθρωπο. Πρέπει όμως κατά τη γνώμη μου, να απομακρύνεις τέτοια άτομα από το περιβάλλον σου, γιατί ήδη σε έχουν κλονίσει. Αναρωτιέσαι αν είναι φυσιολογικό , να μη μισείς τον πρώην σου, που είναι άνθρωπος στο κάτω κάτω; Αναρωτιέσαι αν είναι νορμάλ, που έφυγε το ερωτικό στοιχείο και κάνετε και παρέα, γιατί είναι ωραίος τύπος; Και γκέυ να μην ήταν, κάτι άλλο θα βρισκόταν, αν ήταν να χωρίσετε. Αυτοί , που εξασφαλίζουν το δικαίωμα να είναι άνθρωποι , μόνο για τον εαυτό τους, ενώ με τους άλλους είναι καταπέλτες ηθικολογίας, λέγονται στην καλύτερη υποκριτές και στη χειρότερη ψυχοπαθείς; Επίσης , μη λες τα πάντα στους πάντες......Μα κάθεσαι και λες σε ομοφοβικούς αυτή την ιστορία; Κατ αρχήν γιατί κάνεις παρέα με ομοφοβικούς, ενώ δεν είσαι; Αυτό το λάθος το έκανα πάρα πολύ στο παρελθόν. Από διάθεση να φτιάξω ουσιαστικές σχέσεις, άνοιγα όλη τη σκέψη μου στα πλέον ακατάλληλα άτομα. Έβαζα ταμπέλες, ότι όποιος είναι γονιός μου ή αδελφός ή συγγενής ή φίλος έπρεπε να με καταλάβει βαθιά και να συμφωνήσει μαζί μου, για να έχουμε μία σωστή σχέση. Μα πόση αφέλεια πια; Δεν μπορείς να έχεις με πολλούς, ουσιαστική σχέση (εδώ κολλάει και η #7). Κάποιος πολύ γνωστός, που έχει την τιμητική του αυτές τις ημέρες είπε....μην πετάτε τα μαργαριτάρια στους χοίρους....Σε ποιους μιλάς για αγάπη, για συγχώρεση, για αποδοχή, για σεβασμό , για εξέλιξη; Σκέψου...........Ποιές επιλογές ζωής έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι; Ποια αισθητική λόγου και έκφρασης; Μήπως τελικά τους προκαλείς εσύ με αυτά που τους λες; Μήπως εσύ, δεν τους έχεις ψυχολογήσει όπως πρέπει;