Συμφωνώ απολύτως με όσα λες. Όσον αφορά στο τελευταίο μέρος μόνο να συμπληρώσω τα εξής:Η κοπέλα έγραψε ότι με τις φίλες της συζητούσαν θεωρητικά για τη μητρότητα "και δει τις ανύπαντρες μητέρες που κράτησαν παιδί χωρίς ο σύντροφος να θέλει" (άσχετο, το σωστό είναι 'και δη'). Δλδ το θέμα που ετέθη εξ αρχής ήταν ειδκά οι ανύπαντρες, και ειδικά όσες δεν είχαν τη συγκατάθεση του συντρόφου τους. Ή εγώ έτσι κατάλαβα. Όχι δλδ ότι τα παιδιά εντός γάμου είναι πάντα προγραμματισμένα ή ευπρόσδεκτα.Μιλώντας λοιπόν ειδικά για την περίπτωση που ένα ζευγάρι δεν έχει κανέναν απολύτως σκοπό να τεκνοποιήσει αλλά τυχαίνει (και οι καπότες σπάνε, & το χάπι δεν καλύπτει 100%): Μία γυναίκα που συλλαμβάνει ένα παιδί έχει 100% δικαίωμα να το κρατήσει. Αδιαπραγμάτευτα. Αλλά: πιστεύω ότι είναι στην διακριτική ευχέρεια του πατέρα αν θα συμμετάσχει σε αυτό. Είναι επιλογή της γυναίκας να το κρατήσει μόνη της, αλλά και δική της ευθύνη. Θα πρέπει να του το πει, γιατί και αίμα του είναι και ευπρόσδεκτη είναι η βοήθειά του αν θέλει να την προσφέρει. Αυτό που βλέπω να προβάλλεται συχνά όμως είναι: Ακόμη κι αν μιλάμε για one night stand, η κοινή γνώμη λέει ότι αν η μητέρα το κρατήσει, ο πατέρας πρέπει να την στηρίξει. Εγώ τουλάχιστον αυτό βλέπω. Γιατί; Δεν είναι κατάλοιπο του προτύπου του πάτερ φαμίλια αυτό; Δεν είναι απαρχαιωμένη λογική; Αν δεν έχει τη δύναμη να το μεγαλώσει μόνη, μπορεί να κάνει έκτρωση ή να το δώσει για υιοθεσία. Βρίσκω άδικο να γίνει πατέρας με το ζόρι. Όσο άδικο θα έβρισκα να γίνει μια γυναίκα μητέρα με το ζόρι. Θυμάμαι περιπτώσεις σχέσεων που μου δήλωσαν ότι αν έμενα έγκυος κατά λάθος "θα μου απαγόρευαν να το ρίξω" - λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων συνήθως. Και μου άναψαν τα λαμπάκια!!! Και το έχω ακούσει από πολλούς άνδρες σε πληροφορώ (όχι όλους δικές μου σχέσεις, ευτυχώς). Λοιπόν, εμένα δε μου αρέσει να κάνω όσα δε μου αρέσει αν μου κάνουν. Η υποχρεωτική και δια ροπάλου στήριξη του πατέρα σε περίπτωση εγκυμοσύνης, και ένω έχει εκφράσει τη σαφή του αντίδραση, με βρίσκει αντίθετη. Και πιστεύω διαιωνίζει την εικόνα του θυληκού που είναι πιο αδύναμο και θέλει με το ζόρι προστασία.Να πούμε ότι τουλάχιστον εδώ η φύση ευνοεί συγχρόνως τη γυναίκα, που μπορεί να κρατήσει το παιδί έστω και χωρίς στήριξη από από έναν σύντροφο. Ο πατέρας δε μπορεί, γιατί αν το κάνει σημαίνει ότι επεμβαίνει στο σώμα και τη ζωή της γυναίκας άμεσα και βάναυσα.(Να εξηγηθώ, δεν εννοώ ότι εσύ έχεις την συγκεκριμένη στάση, εννοώ απλώς ότι η κοπέλα μιλάει, νομίζω, για την συγκεκριμένη στάση μεγάλου μέρους της κοινωνίας.)