μια χαρά καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά στην περίπτωση αυτή ο καθένας έχει ένα όριο (δηλαδή, πόσες φορές πρέπει να βρεις ποντικοκούραδα σε ένα μαγαζί για να μην ξαναπατήσεις; εγώ χρειάζομαιμ μόνο μία, κάθε άλλη άποψη σεβαστή). Επίσης, έχει πολλή πλάκα η συλλογιστική "όλα δικά μου, μονά-ζυγά": βρίσκεις μια κατσαρίδα σε σουβλατζίδικο και παραπονιέσαι, πετιέται ο υπερασπιστής και σου λέει "σιγά, ρε μεγάλε, σε σουβλατζίδικο είσαι, δεν είσαι και στου Όλιβερ το ναό της γεύσης". Στη συνέχεια βρίσκεις ποντικούραδα στου Όλιβερ - ξαναπετάγεται ο υπερασπιστής "σιγά, ρε μεγάλε, αυτά συμβαίνουν παντού - δηλαδή στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς σου είναι πεντακάθαρα;". Δεν βγαίνει άκρη...