#5Αγαπητή ερώτηση 5, μόλις διάβασα αυτό που έστειλες μου ήρθαν τόσες άσχημες αναμνήσεις που έφτιαξα λογαριασμό μόνο και μόνο για να σου απαντήσω.Πριν 4 χρόνια που τελείωσα τη σχολή είχα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις με σένα και έχανα τον ύπνο μου για τον χάλια βαθμό πτυχίου. Και δώστου κλάμα και σύγκριση με άλλους, και πάει το μέλλον μου, μέχρι και βιβλία της σχολής άνοιγα και έλεγα ''γιατί να μην διάβαζα 1 ώρα παραπάνω, θα είχα γράψει 8 αντί για 6''.Τότε ήθελα να κάνω αίτηση για μεταπτυχιακό σε ένα πολύ απαιτητικό πανεπιστήμιο και είχα χεστεί πάνω μου. Όταν ήρθα στα συγκαλά μου άρχισα να συμμετέχω σε διαγωνισμούς πάνω στο αντικείμενο που με ενδιέφερε και εξεπλάγην με το πόσοι υπάρχουν αν έχεις όρεξη. Άρχισα επίσης να ψάχνω για πιστοποιήσεις και δωρεάν μαθήματα μέσω ίντερνετ (τα λεγόμενα MOOCS) και πρακτικές ασκήσεις. Έγινα δεκτή παρότι ο βαθμός πτυχίου ήταν πολύ κάτω του ορίου.Όταν έρθει η ώρα των αιτήσεων για δουλειά κάνεις μανούβρες με το βιογραφικό και στρέφεις την προσοχή εκεί που θέλεις. Και άμα ερωτηθείς για τον βαθμό πτυχίου (σπάνια) μπορείς να είσαι ειλικρινής και να παραδεχτείς ότι η συνέπεια δεν ήταν το ατού σου εκείνη την περίοδο αλλά έκανες τα αδύνατα δυνατά για να αναπληρώσεις την χαμένη γνώση. Τον μελλοντικό εργοδότη τον ενδιαφέρει ποιος θα βγάλει τη δουλεία, όχι ποιος έγραψε 9 στην Οικονομετρία ΙΙ. Γίνε ο άνθρωπος που θα βγάλει τη δουλειά με τα άλλα σου προσόντα.Άπαξ και πάρεις κάποια προυπηρεσία μετά παίζεις μπαλίτσα και ούτε και εσύ δεν θα θυμάσαι τι βαθμό πτυχίου έβγαλες.Μην στεναχωρίεσαι. Ο βαθμός πτυχίου μπορεί να είναι ένα γρήγορο εισιτήριο στην αρχή αλλά υπάρχουν τρόποι να τον αναπληρώσεις.Να είσαι καλά και να προσέχεις.
