Τα μυρμήγκια και οι μέλισσες αποτελούν αντικείμενο μελέτης εδώ και αρκετά χρόνια και οι συμπεριφορές τους εφαρμόζονται σε αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης αλλά και σε σχεδιασμό δικτύων. Επικοινωνούν για παράδειγμα με φερομόνες μια ουσία που αφήνουν πίσω τους όταν π.χ. ανακαλύπτουν τροφή. Αν η τροφή και οι συνθήκες είναι κατάλληλες υπάρχουν συγκεκριμένα όρια τα οποία κινητοποιούν μια ολόκληρη φωλιά να μεταναστεύσει. Σε περίπτωση κινδύνου τα όρια αλλάζουν αυτόματα κ απόλυτα μετρήσιμα. Δηλαδή: Αν για να χτιστεί μια καινούργια φωλιά χρειάζονται συγκεκριμένες ποσότητες φερομόνης, σε περίπτωση κινδύνου (Αν κάποιος εχθρός επιτεθεί στη φωλιά) η ποσότητα μειώνεται κατά 60% και τα πιο δυνατά μυρμήγκια παίρνουν στις πλάτες τους τα πιο αδύνατα και τα μεταφέρουν. Είχα ασχοληθεί πριν χρόνια και ίσως να μην είμαι απόλυτα ακριβής αλλά οι συμπεριφορές αυτές υπάρχουν και είναι αξιοθαύμαστες. Ένας μικρόκοσμος κάτω απο τα μάτια μας λειτουργεί σε συνθήκες σοσιαλιστικής ουτοπίας (λολ)
Σχολιάζει ο/η