Μα, δε νομίζω ότι και το HoC λέει κάτι διαφορετικό. Απλώς εξηγεί πολύ παραστατικά πώς η (εκάστοτε) Εξουσία στο δυτικό "δημοκρατικό" κόσμο μανιπουλάρει αυτό το ορμέμφυτο των κοινωνιών (του "κοσμάκη" όπως τον λες εσύ) για να τις ελέγχει και να διατηρεί το status της.Αυτό όμως επουδενί δεν αναιρεί την ισχύ των παρασκηνιακών "κέντρων λήψης αποφάσεων" που, όπως δείχνει και το HoC, ευδοκιμούν σε "σκοτεινούς διαδρόμους και συνομιλίες πίσω από κλειστές πόρτες".Καταλαβαίνω φυσικά τι εννοείς κατ' ουσίαν με το ποστ σου: ότι η πραγματική βλάβη γίνεται απ' τον ίδιο τον άνθρωπο στο συνάνθρωπό του κι όχι απ' τη νοσηρή βούληση μιας βάναυσης εξουσίας. Σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ. Απλώς τυγχάνει να είμαι (huge) fan του HoC και νομίζω πως το αδικείς! :-)))
