#7Αγαπητή στεναχωρημένη,Μπράβο και πάλι μπράβο για τις προσπάθειές σου!Τώρα στο πρόβλημα. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι σωστό αλλά αυτό έκανα εγώ σε παρόμοια περίπτωση. Έτσι κι εγώ σε τραπέζια κτλ άκουγα τα ίδια (στην περιπτωσή μου ότι δεν θα βρω δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών μου, που αντικειμενικά μαστίζεται από ανεργία). Άκουγα και πείσμωνα. Απαντούσα με κάποιο τρόπο τότε, αλλά ήξερα ότι το πιο δυνατό μου χαρτί δεν το είχα ακόμα στα χέρια μου και ότι αυτό θα ήταν η επιτυχία μου (στο να βρω δουλειά στο αντικείμενό μου). Όταν τα κατάφερα (μετά από πολλή δουλειά που όλοι αυτοί που σχολίαζαν δεν μπορούν να διαννοηθούν) όλα τα σχόλια σταμάτησαν σιγά σιγά με τα χρόνια. Γιατί ξέρουν πως αν πουν τίποτα σχετικό θα γυρίσω και θα τους πω ‘θυμάσαι τι μου έλεγες και τι με συμβούλευες; Κοιτα που έκανες λάθος σε αυτή την περίπτωση’.Βέβαια, καταλαβαίνω πως το παραπάνω δεν προσφέρει λύση για το άμεσο μέλλον. Αλλά μου φαίνεσαι κι εσύ 'πεισμωμένη' και πιστεύω πως θα τα καταφέρεις. Καλή συνέχεια :)