#1Λοιπόν είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα όταν πρωτομπήκα στη σχολή και την ίδια μέρα των εγγραφών γνώρισα μια κοπέλα με την οποία γίναμε πολύ γρήγορα οι καλύτερες φίλες. Πήγαινα συχνά σπίτι της, γνώρισα την οικογένεια της, οι άνθρωποι μου έβγαζαν φαγητό και μου φέρονταν με τον καλύτερο τρόπο. Με την κοπέλα συνέχεια μαζί, τη βοηθούσα πάρα πολύ σε μαθήματα της σχολής που δεν καταλάβαινε (γλωσσολογία κυρίως), της έδινα σημειώσεις, κλπ. Αργησα λιγο να καταλάβω πως ήταν μυθομανής, ίσως δεν ήθελα κιόλας να σπάσει η φούσκα της τέλειας φιλίας που είχα δημιουργήσει στο μυαλό μου. Έφτασε στο σημείο να λέει ψέματα και για το τι έφαγε το μεσημέρι (τσεκαρισμένο). Αλλά πάντα μικρα, ανούσια ψέματα όπως λες κι εσύ. Στην αρχή είπα να το προσπεράσω χάριν της φιλίας μας. Αλλά κάποια στιγμή που βαρέθηκε στην εξεταστική του καλοκαιριού να δώσει ένα μάθημα ειπε ψέματα στην οικογένεια της ότι εγώ δεν της έδωσα τις σημειώσεις γιατί ήθελα λέει να πάρω καλύτερο βαθμό από αυτήν. Και με πήρε η γιαγιά της και με έβριζε. Ε μετά από αυτό τα άκουσε από την καλή και από την ανάποδη και φιλία τέλος. Δυστυχώς διέσπειρε κι άλλα ψέματα για μένα μετά στη σχολή με αποτέλεσμα να πάψουν να μου μιλάνε αρκετοί κοινοί φίλοι. Εγώ ποτέ δεν είπα τίποτα σε κανέναν γιατί πιστεύοντας άκριτα τα ψέματα εναντίον μου δεν άξιζαν να είναι φίλοι μου, οπότε γλίτωσα.Τελικά ακόμα και τα ανούσια, μικρά ψεματάκια μπορεί να κοστίσουν πολύ ακριβά και τα πράγματα να βγουν εντελώς εκτός ελέγχου κάποια στιγμή. Θα σε συμβούλευα να μείνεις μακριά της.