Η εν λογο ανακοινωνση έχει δύο βασικα σημεία: 1. στις κακοποιημενες γυναίκες λετε ορθα τι πρεπει να κανουν και μπράβο σας, να παρουν τηλεφωνο στις δομες,2. εγκαλειτε σε κοινωνικη ντροπη τον περιγυρο, δεν λέτε όμως τι πρεπει να κανουν όλοι αυτοι που με τόση ευκολια εγκαλήτε σε κοινωνικη ντροπη και εδω δεν έχει μπραβο. Λοιπον ντροπη σε όλους αυτους που δεν κανανε κατι, τι να κανουν την επόμενη φορα; δεν νομίζετε ότι αυτο το κομμάτι είναι κομματι του θεσμικου σας αντικειμένου και όχι μονο η εγκάλεση σε ντροπη και μονο; δεν νομίζετε ότι θα επρεπε να δώσετε οδηγιες εντος της ανακοινωσης όπως ακριβως δώσατε για τα θυματα αυτα καθ'αυτα;Ερώτηση: Εαν ο κακοποιητής της ντροπιαστει δημοσια ή ακομα και αν βιαίως απομακρυνθει απο το θυμα του δημόσια από τυχαίους ανθρώπους που όμως δεν θα της δώσουν καποιου είδους στεγη/ασυλο τι θα συμβεί στην εν λογο γυναίκα όταν επιστρεψει στο σπίτι της με τον πλεον ντροπιασμενο κακοποιητή της; Ποιος αναλαμβάνει να την προστατεψει για μία ώρα σε δημοσιο περιβάλλον γνωρίζοντας τι θα βιώσει ως αντίποινα τις πρώτες ωρες στο κλειστό σε εμας σπίτι τους; καλες οι ντροπες αλλά ποια θα βιώσει τις συνέπειες; Τι λέτε για αυτο;Πολύ ευκολα εγκαλείτε σε ντροπή αγνώστους ανθρώπους αγνωώντας τις συνέπειες που ΘΑ βιώσει το θυμα.Βλέπετε δεν θετω θεμα του φυσιολογικου φοβου του προς εκκληση προστατη συνανθρώπου εναντι του θυτη αλλα αποκλειστικα το "συμφερον" του θυματος. Τα εισαγωγικα στο "συμφέρον" μπαίνουν διότι το μονο συμφερον του θυματος είναι να πάρει τηλεφωνο στις δομες και να προστατευτει 24ωρες το 24ωρο από το θυτη και την συμμετοχη της αστυνομίας και όχι απλα το λιγοτερο κακό. Αλλα εδω δεν συζητάμε τι πρεπει να κανει το θυμα αλλά τι πρεπει να κανουν οι "αλλοι" που θα επρεπε να ντρεπονται.Κοινώς να επεμβαίνουμε αυτοσχεδιαστικα, με χρονικους ορίζοντες λεπτων/ωρων και γεωγραφικους οριζοντες την προσωπική μας όραση αγνοώντας τις συνεπειες που θα βιώσει το θυμα μετα και εξ αιτίας της ολιγόλεπτης προστασίας μας σε τόπους και χρόνους που η οραση μας δεν φτανει; Η ενδοοικογενιακη βία είναι κατι τοσο δυσκολο στην λύση του που οι καλες προθεσεις του καθε αγνωστου περαστικου μπορουν να κανουν σαφεστατα την ζωή του θυματος ακραια πιο επικινδυνη. Αυτο μας προτρεπετε να κανουμε απλα και μονο για να μην νοιώσουμε ντροπή;Ξανα διατυπώνω την ερώτηση: Οταν γνωρίζουμε ότι η επέμβασή μας όχι μονο δεν θα δώσει καποια ουσιαστικη λύση αλλα πιθανότατα θα χειροτερέψει τον βίο του θυματος, τι μας συμβουλευει η ΓΓ Ισοτητας περαν του αισθηματος της ντροπης να κάνουμε οι περαστικοι; δεν νομίζετε ότι το τι θα πρεπει να κανουμε προς οφελος του θυματος θα επρεπε να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μερος της ανακοινωσης και όχι το ποσο "ντροπιασμενοι" είναι;Καλη η εκκληση σε ντροπη αλλα οι θεσμοι όπως η ΓΓΙΦ είναι για να δίνουν πρακτικες οδηγίες προς όφελος του θυματος, οδηγίες που στην εν λογο ανακοινωσή/παρεμβαση της ΑΠΕΤΥΧΕ να μας δώσει αλλά με μεγάλη θερμη μας απεδωσε κοινωνικη ντροπη.Την ερωτηση την ξανα διατυπώνω: Τι σκατα να κανουν αγνωστοι ανθρώποι που αν όχι να βοηθήσουν έστω να μην βλάψουν εμμεσα, αθελά και παρα τις καλες προθεσεις τους το ΘΥΜΑ περισσότερο από ότι ήδη βλάπτεται;Οδηγίες δώστε και αφήστε τους συναισθηματικους ενοχισμους. Οδηγίες! Τι ΠΡΕΠΕΙ να κανουμε; η παράθεση οδηγιων φέρει και την ευθυνη όταν αυτες πραγματοπιουνται, θα δώσετε οδηγίες αναλαμβάνοντας και την ευθυνη αυτών;Αυτη η ανακοινωση είναι μια βολικα ρητορικη μισή δουλεια, μονο επίκριση....Όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε μια κοινωνία ισότητας κι αλληλεγγύης για όλους, γυναίκες και άντρες, με σεβασμό στη διαφορετικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα! Πηγή: www.lifo.gr Η δουλεια σας είναι το ΠΩΣ; όχι η απλη φλου παράθεση ευπεπτου ευχολογίου με μια δόση κοινωνικου ενοχισμου.Οδηγίες τύπου: Βήμα 1, βημα 2, βημα 3 κτλ. Τι να κάνουμε; να παίξουμε ξύλο; να βρισουμε; να φτίαξουμε πασιφιστικο ανθρωπινο τοίχος; να πάρουμε το "100"; Εφόσον αποφασίζετε να κατακρίνετε παρτε και την ευθυνη να μας πείτε τι πρακτικα (και όχι αλλες αερολογίες περι "ολοι μαζι" και "καλη θεληση") οφείλουμε να κανουμε.Και σε αυτους που θα πουν ότι στο site τα λενε, έχω να πω ότι 1.κατακρίνω την ανακοινωση και όχι το site, 2. επελεξαν να ανακοινώσουν/αποδώσουν κοινωνικη ντροπη χωρίς να ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ τι θα έπρεπε να πραξουν οι εξ αυτων ντροπιασμενοι, όταν καποιος αποφασίζει να πει τα κακως κειμενα αποδίδωντας ντροπη/ευθυνη ΟΦΕΊΛΕΙ να αντιπροτινει τι οφειλουμε να κανουμε αλλιως είναι μιση δουλεια. Η ΓΓΙΦ είναι θεσμος όχι μια απλη συλλογικότητα, οι απαιτήσεις είναι μακραν περισσότερες.Την επομενη φορα που θα ανακοινωσετε ντροπες μπείτε στο κοπο να πειτε υπευθυνα τι πρεπει να κανουμε οι "ντροπιασμενοι" σε αυτες τις περιπτώσεις.Προσωπικα το μόνο που κανω είναι ένα τριψηφιο τηλέφωνημα "100" ,με όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ να δωσω, περαν αυτου δεν ρισκάρω να τα κανω χειρότερα για το θυμα από ότι είναι εξ αιτίας ενος μιγματος αυτοσχεδιαστικης προστασίας και αγνοιας κι ας μην νοιώθω κοινωνικα "ηρωικος" και αυτό γιατί γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι 1.ετσι σωθηκε μια παιδικη ζωή από ακραία κακοποίηση και τιμωρήθηκε ο θυτης 2. σκοπος είναι το καλυτερο δυνατον πρακτικα για το θυμα και όχι η προσωπικη/συλλογικη κοινωνικη αξιοπρέπεια, αυτο είναι οδηγία (καταγγελία στην αστυνομία) και αναλαμβανω την ευθυνη της κι ας είμαι απλος πολιτης. Είδατε ποσο μα πόσο ευκολο είναι να δωθει μια οδηγία προς τους "ντροπιασμένους"; και όχι μονο δεν είμαι εξιδικευμενος σε αυτα τα θέματα αλλα δεν έχω επιλέξει να έχω θεσμικο ρόλο επι αυτων των θεμάτων, εσεις έχετε επιλέξει να έχετε θεσμικο ρόλο.Πολλοι θα σας επικρινουν για τετελεσμένες τοποθετησεις σε αλλα θεματα Ισότητας και προστασίας γυναικων αλλα εγω επιμενω αποκλειστικα και μονο στο ένα και αυτο: Τι πρεπει να κανουν τα θυματα και τι ο αγνωστος περιγυρος; η ανακοινωση απαντάει μονο στο ένα εκ των δύο ερωτημάτων αποδίδωντας όμως "ντροπη" στους δευτερους.
