Αν δεις τον Λανθιμο με το ματι του διανοουμενου ηδη ξερεις τι θελει να πει, να εκφρασει. Αν ομως τον δεις με το ματι αυτου που το ψαχνει μενεις μετεωρος κι αβοηθητος. Κι αν τον δεις με το ματι που που βλεπει φτηνα σηριαλ τοτε θα καταραστεις την ωρα και τη στιγμη που αρχισες να βλεπεις το εργο. Η μεταφορικη/συμβολικη γλωσσα ειναι καλη, αλλα ειναι σαν το αλατι: θελει με μετρο. Το οτι εχει ταλεντο δεν μπορει να το αρνηθει κανεις, αν εξαιρεσουμε την ομαδα των φτηνων σηριαλ, κατι εκατομυρια δηλαδη. Προσωπικα χαιρομαι που υπαρχει, και δρα, ο Λανθιμος.