Έχει απόλυτο δίκιο. Επιπλέον:Α) Κάθε αδίκημα δεν τιμωρείται με μια fix ποινή. Ο Δικαστής λαμβάνει πληθώρα παραγόντων που επηρεάζουν την τελική ποινή κινούμενος βέβαια σε προκαθορισμένα από τον νόμο πλαίσια. Έτσι, π.χ. η κλοπή ίδιου ποσού μπορεί να επιφέρει διαφορετικές ποινές σε διαφορετικούς ενόχους επειδή στον ένα από αυτούς αναγνωρίστηκε κάποιο ελαφρυντικό π.χ. του «προτέρου εντίμου βίου».Β) Το κοινό περί Δικαιοσύνης αίσθημα, που παραβιάζεται κατά συρροή εδώ και δεκαετίες για πληθώρα εγκλημάτων, είναι ασυζητητί στο πλευρό της κυρίας Σερακιάνι. Μια δημοσκόπηση δεν θα έβλαπτε προκειμένου να διαφωτίσει το ζήτημα και πιο επίσημα.Φυσικά, πολλάκις σε σοβαρά και απεχθή εγκλήματα (τονίζω: σοβαρά και απεχθή) που διέπραξαν αλλοδαποί, η κοινή γνώμη αντέδρασε αυθόρμητα πολύ πιο έντονα από ό,τι θα περίμενε κανείς, κι αυτό κάτι δείχνει αν θέλει κάποιος να το παραδεχθεί βέβαια.Ο εγκληματίας ξένος ιστορικά, ανέκαθεν αντιμετωπιζόταν με μεγαλύτερη αυστηρότητα από τις κοινωνίες.Σημειωτέον, από το άρθρο προκύπτει πως η κυρία Σερακιάνι πρότεινε απέλαση μετά την έκτιση της ποινής.Δεν νομίζω πως στην υποθετική περίπτωση δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά της πρότασής της να υπάρχει πιθανότητα μεγαλύτερη του ποσοστού νικοτίνης σε πανάλαφρο τσιγάρο, οι πολίτες να την απορρίψουν.Αλλά τότε θα είχαμε κάτι πρωτοφανές!! Οι πολίτες να θέτουν οι ίδιοι το πλαίσιο τιμωρίας όσων εγκληματούν εναντίον τους. Αυτό είμαι απολύτως σίγουρος πως θα το χαρακτηρίσουν κάποιοι λαϊκίστικο. Φυσικά αν ίσχυε, δεν θα είχε γίνει ποτέ μέρος του Συντάγματος ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών που διέλυσε τη χώρα δίχως να επιβληθεί καμιά τιμωρία άξια του ονόματός της σε πολλά καθάρματα. Αλλά αυτό είμαι σίγουρος πως μερικοί θα το χαρακτηρίσουν παντελώς άσχετο με την πρόταση της κυρίας Σερακιάνι και το όλο θέμα.