Αν και συμφωνώ, απόλυτα, με το ότι γίνεται τουλάχιστον έμμεση(;) προσβολή των καλλιτεχνών με αναπηρία, [οι οποίοι παράγουν αυτά τα εύληπτα και «ευκολόσχημα» έργα (χωρίς απαραίτητα αυτά να είναι κακότεχνα) για τα προς το ζειν, κάτι τουλάχιστον ΣΟΥΠΕΡ ΕΝΤΙΜΟ] θεωρώ κι εγώ πως το επίπεδο του κου Η. Κοντοξαμάνη ...ως καλλιτέχνη ("Πήρε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησε το δικαστικό κλάδο. Σήμερα είναι διευθυντής Επιμόρφωσης στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών") καθόλου δεν στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων και του επιπέδου του αξιολογότατου Βυζαντινού Μουσείου (κι όχι μίας τυχαίας γκαλερί ή ενός περιφερειακού χώρου τεχνών), ούτε Art Νaïf είναι αυτό το πράγμα, ούτε τίποτε. Αν -απλά- έκανε το κέφι του ο άνθρωπος, πιθανότατα, δεν θα τον έκρινε κανένας, αλλά -εντάξει- να έχουμε και μία Α' συναίσθηση, έτσι; Ενήλικας είναι, φτασμένος επαγγελματίας στον χώρο του, αν -τώρα- κάποιοι θεωρούν ότι θέλει το καλλιτεχνικό του "εγώ" χάιδεμα και κανάκεμα σαν μωρό παιδί, μάλλον εσφαλμένες προσδοκίες αναφορικά με τις δυνατότητές του, του δημιουργούν.