Πάντως εγώ έχω μια φίλη που έκανε βλεφαροπλαστική και έπαθα σοκ (με την καλή έννοια). Δεν κατάλαβα φυσικά πως ξανάνιωσε αλλά απέκτησε μια φρεσκάδα -και όχι μόνο στο πρόσωπο- που όταν μου το είπε δεν την πίστευα. Που είναι οι ουλές; Που είναι τα τσιτωμένα κινέζικα ματάκια; Πόσο μάστορας ήταν ο πλαστικός που διατήρησε την νεότητα και όχι τα νιάτα της πελάτισσας του; Πόσο εγκρατής ήταν η φίλη μου που διόρθωσε "τόσο όσο"; Νομίζω ότι δεν πρέπει να συγκρίνουμε τις λογικές προσδοκίες και επιθυμίες με αυτές των διαφόρων σελεμπρετοειδών και την αισθητική με το μάταιο κυνήγι του χρόνου. Εγώ πχ. άρχισα να βάφω τα μαλλιά μου με την εμφάνιση των πρώτων άσπρων τριχων, και έτσι θα συνεχίσω. Επέμβαση χημική είναι. Είμαι τόσο επιφανειακή; Αγωνίζομαι να νικήσω το χρόνο; Υπακούω σε κανόνες; Επίσης χρησιμοποιώ καλλυντικά και κρέμες στο πρόσωπό μου. Σχεδόν όλες μας δεν το κάνουμε; Δεν είναι και αυτό μια "κάλυψη";