εμένα πάλι γιατί μου φαίνονται όλα αυτά φυσιολογικά ;Δεν έχω δει το ντοκιμαντερ και δεν είμαι φαν του Τσίπρα, κυρίως λόγω του τρόπου πολιτικής ανέληξης του που βασίζεται σε ένα σύστημα, μέρος των όσων δέρνουν την Ελλάδα. Το αναφέρω διότι κανονικά θα έπρεπε να είμαι από τους τελευταίους που θα τον υπερασπίζονταν αλλά νιώθω πως πρέπει να εκφράσω κάποιες σκέψεις σε σχέση με το αρθρο:- Δεν νομίζω πως υπάρχει άγιος πολιτικός, τουλάχιστον κανείς που να κατάφερε να αναρριχηθεί ψηλά. - Το σκηνικό με Κασιδιάρη-Κανέλλη , τραγικό μεν, γραφικό δε καθώς τόσο ο Κασιδιάρης όσο και η Κανέλλη χαρακτηρίζονται (ο καθένας με τον τρόπο του) από το "διαχυτικό" ταπεραμέντο τους που όλοι αναγνωρίζουν.- Ένα χαμόγελο μπορεί να κρύβει πολλά συναισθήματα και να έχει ακόμα περισσότερες "αναγνώσεις". Είναι έυκολο ο παρατηρητής να προσδώσει τη σημασία που τον "εξυπηρετεί", έστω και άθελά του. Αυτό που με ενόχλησε τελικά στο άρθρο είναι η υπερβολική προσπάθεια να προσάψει κάτι το αρνητικό στον Τσίπρα. "Χαμογέλασε"...σιγά΄τα αυγά... λές και ήταν ο μόνος... "σηκώθηκε πρώτη".. κι όμως έχει σημασία (έτσι μπορεί κανείς να χάσει το δίκιο του)..."μούνταρε" ... πολύ πετυχημένο.Μας έχουν κατακλέψει και ριμάξει στη κοροϊδία και μεις ασχολούμαστε με το χαμόγελο του τσίπρα. ...
Σχολιάζει ο/η