Άρη πολύ χαίρομαι που θίγεις το θέμα! Προφανώς και δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας (όπως εξάλλου δεν είναι πχ. και οι κάκιστοι ή λογοκριμμένοι υπότιτλοι, θέμα το οποίο έχει, δικαίως, θιγεί άλλη φορά). Όσοι όμως έχουμε ακόμη ένα εισόδημα, και αποφασίζουμε να προσφέρουμε μέρος του στις εγχώριες εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας, έχουμε νομίζω και ένα λόγο επί του θέματος. Εκτός από ταινίες για το gummy bear και τη barbie, οι υπόλοιπες animation ταινίες δεν απευθύνονται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ειδικά υπέροχες ταινίες της Pixar και της Dreamworks, όπως τα Despicable Me, Wall-E, Hotel Transylvania κ.α. συνήθως δε μπορούν καν να εκτιμηθούν πραγματικά παρά από παιδιά τουλάχιστον 9-10 ετών, σε ηλικία δηλαδή που μια χαρά παρακολουθούν τους υποτίτλους - και τους κάνουν και καλό (εγώ τα μισά αγγλικά που ξέρω είναι από ταινίες).Υπάρχουν, δε, αστεία και αναφορές που συχνά πρέπει να έχεις περάσει και την εφηβεία για να τα πιάσεις (μπορώ να φέρω άπειρα παραδείγματα). Και πολλά αστεία που στηρίζονται σε λογοπαίγνια, παρηχήσεις κλπ, που συχνά απόδίδονται πολύ χλιαρά στα ελληνικά. Και είναι και το θέμα των ηθοποιών που έθιξες: όχι, δε θέλω να ακούω τις ίδιες φωνές που ακούγονται σε κάκιστες ελληνικές σειρές, όταν το στούντιο έχει προσλάβει ηθοποιούς και κωμικούς με διεθνή καταξίωση για να δώσει ψυχή στους χαρακτήρες της ταινίας.Θα έπρεπε να υπάρχουν πολλές αίθουσες με υποτιτλισμένες βραδυνές προβολές. Θα κόβονταν περισσότερα εισιτήρια έτσι, το προσυπογράφω κι εγώ μαζί σου. Σε πολλές ταινίες θα πήγαινα σίγουρα (και με μεγάλη παρέα) αλλά δεν υπήρχαν αίθουσες που να τις προβάλλουν στο πρωτότυπο, ή υπήρχε μία στην άλλη άκρη της Αττικής σε άβολη ώρα. Στην Ελλάδα έχει επιβιώσει η απαξίωση για αυτό που οι αλλοτινοί "μεγάλοι" εκλάμβαναν ως "μικιμάου" που είναι"για μωρά"...