Επειδή έγραψα το προηγούμενο σχόλιό μου χωρίς να διαβάσω κανένα από τα υπόλοιπα....Για όσους μιλούν για τον σωφρονισμό... Ένα καθαρά υποθετικό παράδειγμα που δεν έχει καμία σχέση με το παρόν νομικό πλαίσιο, έχει σχέση μόνο με την έννοια του σωφρονισμού (νομίζω ότι θα καταλάβετε που το πάω) :Κάποιος σκοτώνει ένα άνθρωπο σε μια πολύ κακή στιγμή, αλλά πάντως με πρόθεση και καταδικάζεται σε "ισόβια". Μετά από 1 χρόνο στην φυλακή, τον εξετάζουμε από κάθε πιθανή σκοπιά. Τον εξετάζουν ψυχίατροι, ψυχολόγοι, εγκληματολόγοι, κοινωνιολόγοι, ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους σας. Όλοι συμφωνούν ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει μετανιώσει πικρά, έχει σωφρονιστεί πλήρως και ότι δεν είναι επικίνδυνος για την κοινωνία. Ό,τι έγινε ήταν κάτι το εντελώς μεμονωμένο που είναι απίθανο να επαναληφθεί (ή τουλάχιστον είναι τόσο πιθανό όσο και για οποιονδήποτε άλλον από εμάς). Το να τον κρατήσουμε άλλα 15-16 χρόνια μέσα στην φυλακή θα ήταν κάτι όχι μόνο άσκοπο, αλλά θα μπορούσε να τον κάνει και χειρότερο.Ερώτηση στο καθαρά υποθετικό παράδειγμα : Τον αποφυλακίζουμε; Κανονικά, όποιος θεωρεί ότι η έννοια της ποινικής τιμωρίας είναι μόνο ο σωφρονισμός και η προστασία της κοινωνίας, πρέπει να απαντήσει "ναι" χωρίς ενδοιασμό.Απλά σκεφτείτε το και δείτε πόσο εύκολα θα λέγατε το ναι. Βάλτε στην θέση του θύματος της δολοφονίας ένα συγγενικό σας πρόσωπο (χτύπα ξύλο!) και δείτε στη συνέχεια πόσο εύκολα θα λέγατε το ναι.Που το πάω; Η ποινική τιμωρία δεν είναι μόνο σωφρονισμός. Είναι αυτό που λέει η ίδια η φράση ... "τιμωρία"