‘‘Η εσωστρέφεια-μάζι με τα ξαδελφια της,την ευαισθησία,τη σοβαρότητα και τη συστολή-έχει γίνει πια ένα χαρακτηριστικό προσωπικότητας δευτεροκλασάτο,κάτι μεταξύ απογοητευτικού και παθολογικού.Οι εσωστρεφείς που ζουν σ‘έναν κόσμο οπού κυριαρχεί το Ιδανικό της Εξωστρέφειας είναι σαν τις γυναίκες σ‘έναν κόσμο φτιαγμένο για άντρες: τους υποτιμάνε εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού που αφορά τον πυρήνα της υπαρξής τους. Η εξωστρέφεια ως τύπος προσωπικότητας είναι εξαιρετικά γοητευτική,την έχουμε όμως μετατρέψει σε καταπιεστικό δεδομένο,με το οποίο οι περισσότεροι νιώθουμε πως οφείλουμε να συμμορφωθούμε.‘‘Από το βιβλίο ‘‘Η δύναμη των εσωστρεφών σ ‘έναν κόσμο που δεν σταματάει να μιλάει‘‘ της Susan Cain.Ένα εξαιρετικό βιβλίο το οποίο πραγματεύεται την Εσωστρέφεια από πολιτισμική άποψη.Και κάτι ακόμα. Επειδή,δεν με βρίσκει σύμφωνο,το να κολλάμε σε ανθρώπους ταμπέλες ‘‘εσωστρεφής‘‘ ή ‘‘εξωστρεφής‘‘, οι οποίες τις περισσότερες φορές αποτελούν γενικεύσεις,θα συμφωνήσω καλύτερα ,έτσι όπως το θέτει εύστοχα ο Γιουνγκ: ‘‘Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πρπσδιοριστεί ως καθαρά εξωστρεφείς ή καθαρά εσωστρεφής.Ένας τέτοιος άνθρωπος θα βρισκόταν σε άσυλο φρενοβλαβών‘‘.Είμαστε αρκετά πολυπλοκότεροι. Είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί κάποιος πλήρως με τη μία ή με την άλλη κατηγορια.